Prelabializacja – proces fonetyczny (rodzaj protezy) polegający na pojawieniu się przed samogłoską w nagłosie (na początku wyrazu) /u/ niezgłoskotwórczego...

pięknie → piaŋknie, święty → świnty, klękać → klynkoć, gorąc → gorunc), prelabializacja nagłosowego „o” (np. osiem → łosiem). słowniczek regionalizmów krakowskich...

bezdźwięcznej (/x/) transkrybowane jako /x/, /x̹/, /xʷ/ lub /x/, /x̜ʷ/, /xʷ/. prelabializacja Peter Roach: A Little Encycloedia of Phonetics. [w:] University of...

delabializacja udziąsłowienie Powstawanie głosek epenteza proteza prejotacja prelabializacja Zanik głosek synkopa apokopa zanik końcowej spółgłoski afereza uproszczenie...

мозжечок (mozżeczok – pol. móżdżek („móżdżeczek”) – ždž < zg´) Brak prelabializacji ą. Np.: ąglь > уголь (ugol – pol. węgiel < vąglь) Zmiękczenie spółgłosek...

biłem – bziłem, człowiekowi – człozieku, żon – żonów, dobrej – dobry prelabializacja o przykład: orać – u̯orać. Dane niemieckie z 1910 podają, że już wówczas...

historię języka czeskiego w porównaniu z historią języka polskiego: Prelabializacja przed ą nie zaszła, za to zaszła w gwarach i języku potocznym przed...

pochylonego, np.: kolejorz, chłopok wymowa ó zamiast o, np.: cóś, doktór prelabializacja: u̯o, u̯e, u̯y; w miejscu o lub ó, np.: u̯oko, u̯yn, mu̯ost. Może to...

nagłosie. Prejotacja i prelabializacja są powszechne w językach słowiańskich, w tym w polskich gwarach, natomiast prelabializacja przed „a” jest unikatowa...

Język prasłowiański – hipotetyczny, rekonstruowany wspólny prajęzyk dawnych Słowian, z którego później wykształciły się wszystkie języki słowiańskie. Jest...

sjinia ‘świnia’) proteza przed /o/ i /u/ przez [w] na początku wyrazu (prelabializacja) lub po spółgłoskach wargowych i miękkopodniebiennych (labializacja)...