Saffat surəsi — Vikipediya

Saffat surəsi
37-ci surə — Saffat surəsi
Surənin ərəbcə mətniSurənin ərəbcə mətni
Adı
Ərəbcə adı سورة الصافات
Adının mənası Səf-səf duranlar
Quranda yeri
Nömrəsi 37
Statistika
Ayələrin sayı 182
Vikimənbənin loqosu Saffat surəsi Vikimənbədə
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar
Quran Akademiyasında tərcüməsi


37-ci surə

əs-Saffat (Səf-səf duranlar) surəsi (Məkkədə nazil olmuşdur, 182 ayədir)

Surənin adı 1-ci ayədə işlədilən əs-Səffat sözündən götürülmüşdür və sıra-sıra düzülənlər, səf-səf duranlar deməkdir[1]. Surənin 164 və 165-ci ayələrindən aydın olur ki, səf-səf duranlar mələklərdir.[2] Surədə əsasən mələklərdən, cinlərdən, Qiyamət günü və axirət hadisələrindən, eləcə də Nuh, İbrahim, İsmail, İshaq, Musa, Harun, İlyas, LutYunus peyğəmbərin qissələri haqqında danışılır.

  1. And olsun (Rəbbinə ibadət üçün səmada) səf-səf duranlara (mələklərə);
  2. (Cəbrail Peyğəmbərə (s) dedi:) "Bizdən (mələklərdən) elə birisi yoxdur ki, onun (səmada Allaha ibadət üçün) müəyyən bir yeri olmasın! Həqiqətən, biz səf-səf dururuq.
Əvvəlki surə:
Yasin surəsi
Surənin mətni: Saffat surəsi Sonrakı surə:
Sad surəsi
Əvvəl nazil olan surə:
Ənam surəsi
Sonra nazil olan surə:
Loğman surəsi

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114