اتم مرکزی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در ساختار لوویس اتمی را که ۳ شرط زیر را داشته باشد اتم مرکزی می‌نامیم و دیگر اتم‌ها را اتم اطراف می‌نامیم.[۱]

  1. اتمی که کمترین تعداد را داشته باشد واگر تعدادها برابر بود:
  2. اتمی که در لایه ظرفیت خود اوربیتال تک الکترونی بیشتری داشته باشد و اگر تعداد آنها نیز برابر بود:
  3. اتمی که الکترونگاتیوی آن از بقیه اتم‌ها کمتر باشد.

در مورد ۱ استثناً در مولکول N۲O یکی از نیتروژن‌ها اتم مرکزی است.(الکترونگاتیوی اکسیژن بیشتر است و تعداد کمتری دارد)[۲]

  • هیدروژن هیچگاه اتم مرکزی نخواهد بود مگر درH۲


مثال:

دلیل اتم مرکزی مولکول یا یون
تعداد C CCl۴
اوربیتال تک الکترونی بیشتر با وجود تعداد برابر N N۲F۲
(S,O) الکترونگاتیوی کمتر با وجود برابری تعداد و تعداد اوربیتال تک الکترونی مساوی S S۲O۲Cl۲

منابع

[ویرایش]
  1. شیمی عمومی (چارلز مورتیمر)
  2. آموزش شیمی عمومی (سیداسان هادی)