اختلال نشخوار - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
اختلال نشخوار | |
---|---|
فشارسنجی درون معده یک بیمار دچارشده به اختلال نشخوار. این فشارسنجی پس از خوردن شام انجام شده و نقاط اوج در نمودار نشاندهنده انقباضهایی است که باعث برونریزی غذا از معده میشود. | |
تخصص | روانپزشکی |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
آیسیدی-۱۰ | P92.1, F98.2 |
آیسیدی-۹-سیام | 307.53 |
دادگان بیماریها | 34255 |
مدلاین پلاس | 001539 |
ئیمدیسین | article/۹۱۶۲۹۷ |
سمپ | D019959 |
اختلال نُشخوار (به انگلیسی: rumination disorder یا Merycism) اختلالی است که وجه مشخص آن نشخوار ارادی و مکرر غذاهای خوردهشده همراه با برونریزی یا بلع مجدد اما بدون حالت تهوع است.[۱] اختلال نشخوار اکثراً در بچههای سه ماهه تا یک ساله و افراد عقبمانده ذهنی دیده میشود و شیوع آن در دو جنس برابر است. گاهی حتی مشاهده شده است کودکان بزرگتر با تحریک حلق خود با انگشت، سبب استفراغ یا بازگرداندن غذا شده و دوباره شروع به جویدن آن میکنند. امروزه این اختلال در افراد بالغ مختلف نیز مشاهده شده اما بررسیهای کافی در این مورد انجام نشده است.[۲]
در یک تجربه نشان داده شد که اگر به کودک اجازه داده شود هر چقدر دلش میخواهد غذا بخورد، میزان نشخوار کردن کم میشود.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ واژههای مصوّب فرهنگستان تا پایان سال ۱۳۸۹ (مجموع هشت دفتر فرهنگ واژههای مصوّب فرهنگستان)
- ↑ راسخون بایگانیشده در ۳۰ آوریل ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine. بازدید: سپتامبر ۲۰۱۳.
- ↑ همان منبع.