هیپوکامپ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هیپوکامپ
هیپوکامپ به رنگ آبی
شناسه‌ها
MeSH	D006624
نورونیمز	3157
شناسه نورولکس	birnlex_721
TA98	A14.1.09.321
TA2	5518
FMA	275020

هیپوکامپ (به انگلیسی: Hippocampus) یا اَسبک مغز^[۱] قسمتی از دستگاه لیمبیک مغز است که محل ایجاد حافظه و تشکیل حافظه کوتاه مدت و حافظه بلند مدت علاوه بر حافظه فضایی است که به هدایت ما و مسیریابی کمک میکند.

هیپوکامپ ساختمان عصبی خمیده‌ای است در مغز که در کف شاخ میانی بطن‌های طرفی مغز قرار دارد.^[۲] هیپوکامپ از بخش‌های دستگاه لیمبیک است که شکلی همانند اسب دریایی دارد و در اعماق لوب گیجگاهی جای گرفته‌است. هیپوکامپ از دو شاخ منحنی‌وار تشکیل شده‌است که به آمیگدال ختم می‌شوند. هیپوکامپ از بخش‌های مهم مغز پستانداران است. همچنین مرکز تبدیل حافظه‌ی کوتاه مدت به بلند مدت است. حافظه افرادی که هیپوکامپ آنان آسیب دیده یا با جراحی برداشته شده دچار اختلال جدی می‌شود (در افراد مبتلا به صرع، برای درمان، هیپوکامپ را توسط عمل جراحی برداشته می شود).

هیپوکامپ مسئول حافظه نزدیک است و مغز قدامی را از آزموده‌های گذشته ما آگاه می‌کند. این مجموعه خاطرات گذشته را به شکل کوتاه‌مدت یا درازمدت حفظ می‌کند. این ناحیه از مغز جزء اولین نواحی مغز است که در بیماری آلزایمر آسیب می‌بیند.

دستگاه لیمبیک

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ هیپوکامپ موجود است.

• ویکی‌پدیای انگلیسی