انفارکتوس - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

انفارکتوس (به فرانسوی: Infarctus) نوعی از نکروز یا مرگ در بافت است که بر اثر انسداد در مسیر خون‌رسانی ایجاد می‌شود. این حالت ممکن است بر اثر ترومبوز، پارگی مسیر خون یا انقباض عروق باشد

انفارکتوس شش در سمت راست و بافت سالم در سمت چپ

انواع

[ویرایش]

انفارکتوس سفید

[ویرایش]

این نوع آنفارکتوس بر اثر قطع جریان سرخرگ‌ها و در بافت‌های جامد و سخت ایجاد می‌شود مثل کیسهٔ صفرا. این نوع از آنفارکتوس در برخی اندام‌ها مثل قلب و کلیه به شکل سفید با هالهٔ قرمز ایجاد می‌شود.

انفارکتوس قرمز

[ویرایش]

آنفارکتوس قرمز بر اثر گرفتگی سیاهرگ در بافت‌هایی مثل شش و روده ایجاد می‌شود.

انواع نسبت به میزان انفارکتوس

[ویرایش]

کلی

[ویرایش]

مانند وقتی که تمام یک عضو بدن تحت تأثیر قرار گرفته باشد.

نیمه‌کلی

[ویرایش]

زمانی که تنها بخشی از اندام آسیب دیده‌است.

میکروانفارکت

[ویرایش]

زمانی که انفارکتوس تنها به صورت میکروسکوپی قابل مشاهده است.

مراحل پیشرفت

[ویرایش]