باورمندان کهن - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

باورمندان کهن
старове́ры
نقاشی که یک باورمند کهن را در حال ایجاد نماد صلیب در حال دستگیری نشان می‌دهد.
کوته‌نوشتOB
نوعارتدکس شرقی
طبقه‌بندیارتدکس شرقی مستقل
گرایش
  • ارتدکس حقیقی اولیه
  • ارتدکس روسی
سیاستاپیسکوپلین
ساختارشوراهای مستقل (Bezpopovtsy)
منطقه۱۵ تا ۲۰ کشور
زبانروسی، اسلاوی کلیسا
نیایش‌سراییتشریفات بیزانسی (با اصلاحات روسی)
بنیان‌گذارمخالفان ضد اصلاحات
خاستگاه۱۶۵۲/۱۶۵۸–۱۶۸۵
روسیه تزاری
انشقاق ازکلیسای ارتدکس روسی
نام(های) دیگرمؤمنان قدیم
باورمندان کهن
(شامل لیپووان‌ها و مولکان‌ها)
مناطق با جمعیت چشمگیر
روسیه۴۰۰٬۰۰۰ (تخمین ۲۰۱۲)[۱]
لاتویا۳۴٬۵۱۷ (سرشماری ۲۰۱۱)[۲]
رومانی۲۳٬۴۸۷–۳۲٬۵۵۸ (سرشماری ۲۰۱۱)[۳][۴]
لیتوانی۲۳٬۳۳۰ (سرشماری ۲۰۱۱)[۵]
ارمنستان۲٬۸۷۲ (سرشماری ۲۰۱۱)[۶]
استونی۲٬۶۰۵ (سرشماری ۲۰۱۱)[۷]
مولداوی۲٬۵۳۵ (سرشماری ۲۰۱۴)[۸]
قزاقستان۱٬۵۰۰ (تخمین ۲۰۱۰)[۹]
جمهوری آذربایجان۵۰۰ (تخمین ۲۰۱۵)[۱۰]
یک کلیسای جامع باورمندان کهن در استان چرنیوتسی اوکراین

باورمندان کهن (به روسی: старове́ры یا старообря́дцы) یا مؤمنان قدیم، مسیحیان ارتدکسی هستند که آیین و نیایش‌سرایی کلیسای ارتدکس شرقی را پیش از ایجاد اصلاحات پاتریارک نیکون مسکو (بین سال‌های ۱۶۵۲ و ۱۶۶۶) حفظ کرده‌اند و هنوز به آیین جدید در نیامده‌اند. بنیاد این مذهب مسیحیت در سال‌های ۱۶۶۶–۶۷ میلادی در یک شورای کلیسایی با مخالفت در برابر اسکان تقوای جدید روسی به جای شکل‌های هم‌عصر یونانی با تقسیمی در اروپای شرقی بین مؤمنان قدیمی و کسانی که از کلیسای حکومتی جدید پیروی می‌کردند، ایجاد شد. روسی‌زبان‌ها از عبارت راسکول برای این جدایی استفاده می‌کنند که به معنای انشقاق و جدایی است.

ویژگی‌ها

[ویرایش]

تفاوت‌های زیادی بین باورمندان کهن و ارتدکس‌های جدید در خواندن و تفسیر کتاب مقدس، انجام اعمال کلیسا و سایر مناسک و همچنین زندگی روزمره وجود دارد. باورمندان کهن نیز یک گروه ناهمگن هستند اما به‌طور کلی این تفاوت‌ها بین مؤمنان جدید و قدیمی وجود دارد:

  • غسل تعمید: نیکون در جریان اصلاحات در کلیسا، تعمید دو انگشت را مطابق عرف قدیمی ممنوع اعلام کرد و برای یک روش جدید تعمید به همه دستور داد که علامت سه‌تایی صلیب را انجام دهند ولی مؤمنان قدیم هنوز آن را نپذیرفته‌اند.
  • شکل صلیب: مؤمنان قدیم هنوز شکل پیش از اصلاح صلیب ارتدکس را به رسمیت می‌شناسند. این شکل هشت انتها دارد به صورتی که دو ضربدر کوچک به صلیب معمول اضافه می‌شوند که در بالا مستقیم است و در زیر مایل.
  • دعاها: در دعاهای مؤمنان جدید و قدیم اختلافات زیادی وجود دارد. یکی از مورخان حداقل ۶۲ اختلاف در دعا را به حساب آورده‌است.
  • پوشش: موی زنان کاملاً در روسری است که با یک سنجاق در زیر چانه بسته شده‌است. هیچ لباس روشن و رنگی مجاز نیست. لباس ضروری مردان پیراهن‌های قدیمی روس با کمربند است که بدن را به دو قسمت پایین (کثیف) و فوقانی (معنوی) تقسیم می‌کند. همچنین برای مردان بافتن ریش و پوشیدن کراوات ممنوع است.
  • الکل و دخانیات: نوشیدن الکل و مصرف دخانیات مطلقاً ممنوع است. هرچند بعضی از مؤمنان قدیمی مجاز به گرفتن سه لیوان الکل برای تعطیلات بزرگ هستند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Ol'ga Filina (2012-08-27). "Верю — не верю". Коммерсантъ (به روسی). Kommersant. Retrieved 2017-05-22.
  2. "Tieslietu ministrijā iesniegtie reliģisko organizāciju pārskati par darbību 2011. gadā" (به Latvian). Archived from the original on 2012-11-26. Retrieved 21 January 2019.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (link)
  3. "Recensamantul populatiei" (PDF) (به رومانیایی). p. 9. Retrieved 21 January 2019.
  4. "What does the 2011 census tell us about religion?" (PDF). Retrieved 21 January 2019.
  5. "Population by religious community to which they attributed themselves". p. 166. Archived from the original on 22 January 2019. Retrieved 21 January 2019.
  6. "Table 8.11 Population (urban, rural) by Age and Religious Belief" (PDF). p. 138. Retrieved 21 January 2019.
  7. "At least 15-year-old persons by religion, sex and place of residence, 31 December 2011". Retrieved 21 January 2019.
  8. "Population and the demographic structure1" (PDF). Retrieved 21 January 2019.
  9. "Kazakhstan: Russian Old Believers Cling to Faith amid Uncertain Future". Retrieved 21 January 2019.
  10. "Azerbaijan is a model of coexistence for the world". Retrieved 21 January 2019.