بایارد راستین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بایارد راستین
راستین در در راهپیمایی به سوی واشینگتن برای کار و آزادی in واشینگتن، دی.سی.، در ۲۷ اوت ۱۹۶۳
زادهٔ۱۷ مارس ۱۹۱۲
وست چستر پنسیلوانیا
درگذشت۲۴ اوت ۱۹۸۷ (۷۵ سال)
منهتن، نیویورک
ملیتایالات متحده آمریکا
تحصیلاتسیتی کالج نیویورک، دانشکده معلمان چینی استیت، دانشگاه ویلبرفورس
جنبشجنبش حقوق مدنی سیاهپوستان آمریکا، جنبش صلح، حزب سوسیالیست آمریکا، جنبش‌های اجتماعی دگرباشان جنسی، نومحافظه‌کاری
جوایزنشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری

بایارد راستین (انگلیسی: Bayard Rustin; ۱۷ مارس ۱۹۱۲ – ۲۴ اوت ۱۹۸۷) فعال آمریکایی در جنبش حقوق مدنی اهل ایالات متحده آمریکا بود.

وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری شده‌است.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

بایارد راستین در ۱۷ مارس ۱۹۱۲ در وست چستر پنسیلوانیا متولد شد. وی رهبر جنبش‌های اجتماعی برای حقوق مدنی، سوسیالیسم، پرهیز از خشونت و مدافع حقوق همجنس گرایان بود. خانواده اش نیز در پنسیلوانیا در کار حقوق مدنی شرکت داشت. در سال ۱۹۳۶، او به هارلم (نیویورک)، نقل مکان کرد.

فعالیت‌ها

[ویرایش]

راستین در سال ۱۹۶۳ سازمان دهنده اصلی راهپیمایی مارس در واشینگتن برای اشتغال و آزادی و مشاور مارتین لوتر کینگ در استراتژی مقاومت مسالمت‌آمیز بود.

راستین در گروه‌های صلح‌جویی (FOR) و لیگ مقاومت علیه جنگ (WRL)، فعالیت‌های مسالمت‌آمیز می‌کرد.[۱] او پیش از سال ۱۹۴۱ با ای. فیلیپ راندولف یکی از اعضای حزب کمونیست در جنبش راهپیمایی واشینگتن همکاری کرد. در این راهپیمایی آن‌ها خواهان فشار بیشتر بر روی دولت آمریکا بودند تا حقوق کار مساوی را برای کارگران آفریقایی آمریکایی تأمین کنند.

او یکی از فعالان پیشرو در جنبش حقوق مدنی سیاهپوستان آمریکا (۶۸–۱۹۵۵) بود. در سال ۱۹۴۷ برای به چالش کشیدن تبعیض نژادی با راه اندازی نافرمانی مدنی یک کمپین آزادی ایجاد کرد. او رهبری مارتین لوتر کینگ را به رسمیت شناخت و با سازماندهی کنفرانس رهبری مسیحیان جنوب تلاش کرد تا رهبری مارتین لوتر کینگ را تقویت کند. راستین فلسفه مقاومت بدون خشونت و شیوه‌های این مقاومت را که هنگام کار با جنبش ماهاتما گاندی در هند مشاهده کرده بود ارتقا داد و به مارتین لوتر کینگ در مورد جنبش عدم خشونت کمک کرد.[۲]

راستین یکی از استراتژیست‌های جنبش حقوق مدنی در سالهای ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۸ شد. او سازمانده اصلی جنبش ماه مارس سال ۱۹۶۳ راهپیمایی به سوی واشینگتن برای کار و آزادی بود که تحت رهبری ای. فیلیپ راندولف رئیس پیشین اتحادیه کارگری آفریقایی-آمریکایی و سوسیالیستی بود.[۳][۴] راستین همچنین بر روی فعالان جوان مانند تام کان و استوکلی کارمایکل و سازمان‌هایی مانند کنگره برابری نژادی (CORE) و کمیته هماهنگی دانشجویی (SNCC) تأثیر گذاشت.

درگذشت

[ویرایش]

راستین در ۲۴ اوت ۱۹۸۷ در منهتن نیویورک درگذشت.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Brock, Peter; Young, Nigel (1999). Pacifism in the Twentieth Century. New York: Syracuse University Press. pp. 230–1. ISBN 0-8156-8125-9.
  2. ↑ "Bayard Rustin". National Park Service. Retrieved June 27, 2016.
  3. ↑ Lerone Bennett Jr. (November 1963). "Masses were March Heroes". Ebony: 35. ISSN 0012-9011. Retrieved September 19, 2010. Chief of Staff of mammoth operation, Bayard Rustin, (with cigarette), presides at news conference Available via books.google.com with Advanced Search ISSN 0012-9011 date Nov 1963
  4. ↑ De Leon, David (1994). Leaders from the 1960s: a biographical sourcebook of American activism. Greenwood Publishing Group. p. 138. ISBN 0-313-27414-2.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بایارد راستین موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بایارد_راستین&oldid=38926426»