تحمل مذهبی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
تحمل مذهبی یا تساهل مذهبی (انگلیسی: Religious tolerance) ممکن است معنایی جز بردباری و اجازه ای که پیروان یک دین مسلط برای وجود ادیان دیگر دادهاند، نداشته نباشد، هر چند که این ادیان از نظر دین مسلط حقیر، اشتباه یا مضر تلقی شوند.[۱] از نظر تاریخی، بیشتر حوادث و نوشتههای مربوط به مدارا شامل وضعیت اقلیت و دیدگاههای مخالف در رابطه با دین رسمی غالب است.[۲] اما دین نیز جامعهشناختی است و رواداری همواره جنبه سیاسی نیز داشتهاست.[۳]: xiii
جستارهای وابسته
[ویرایش]- آئینچندگانگینسبی
- بنیاد رهایی از دین
- آزادی ادیان
- تبعیض دینی
- نابردباری دینی
- آزار دینی
- کثرتگرایی دینی
- دولت سکولار
- جدایی دین از دولت
منابع
[ویرایش]- ↑ Perez Zagorin, How the Idea of Religious Toleration Came to the West (Princeton: Princeton University Press 2003) شابک ۰۶۹۱۰۹۲۷۰۲, pp. 5–6, quoting D.D. Raphael et al.
- ↑ Joachim Vahland, 'Toleranzdiskurse', Zeno no. 37 (2017), pp. 7–25
- ↑ Gervers, Peter; Gervers, Michael; Powell, James M., eds. (2001). Tolerance and Intolerance: Social Conflict in the Age of the Crusades. Syracuse University Press. ISBN 978-0-8156-2869-9.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Religious tolerance». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۴ مارس ۲۰۲۳.