تفنگدار - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تفنگدار (به انگلیسی: Rifleman)، یک سرباز پیاده‌نظام است که با یک تفنگ لوله‌بلند مسلح شده‌است. اگرچه نقش تفنگدار در قرن ۱۶ و تفنگداران قرن هفدهم آغاز شد، اما این اصطلاح در قرن ۱۸ با معرفی تفنگدار به وجود آمد. در میانه قرن ۱۹، کل هنگ‌های تفنگداران تشکیل شد و به ستون اصلی همه پیاده‌نظام استاندارد تبدیل شد، و تفنگدار یک اصطلاح عمومی برای هر پیاده‌نظام معمولی شد.

در بسیاری از ارتش‌ها (به‌ویژه کشورهای مشترک‌المنافع)، «تفنگدار» درجه نظامی معادل سرباز وظیفه است که به اختصار Rfn نامیده می‌شود.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Rifleman». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ دی ۱۴۰۱.