خارگ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

خارگ
کشور ایران
استانبوشهر
شهرستانبوشهر
بخشبخش خارگ
مردم
جمعیت۸٬۱۹۳ نفر (سال ۱۳۹۵)[۱]
آب‌وهوا
روزهای یخبندان سالانهصفر
اطلاعات شهری
شهردارشعیب بحرینی[۲][۳]
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۷۷
وبگاه
خارگ بر ایران واقع شده‌است
خارگ
روی نقشه ایران
۲۹°۱۵′۲۹″شمالی ۵۰°۱۹′۵۵″شرقی / ۲۹٫۲۵۸°شمالی ۵۰٫۳۳۲°شرقی / 29.258; 50.332

خارگ یکی از شهرهای ایران در جزیره خارگ خلیج فارس و مرکز بخش خارگ از توابع شهرستان بوشهر در استان بوشهر است. بر اساس سرشماری عمومی ۱۳۹۵ جمعیت این شهر، ۸٬۱۹۳ نفر می‌باشد.[۱]

نام

[ویرایش]

در زبان فارسی این جزیره خارگ نامیده می‌شود. جزیره کوچک‌تر نزدیک به آن «خارگو» نام دارد که اروپایی‌ها آن را «کورگو» یا «کورکو» می‌نامیدند. و بر طبق متون مطالعه شده از زمان هرودوت شهر هایی مانند اراک که یونیان آن را اراکیا می‌خواندند بسیار احتمال می‌رود کع این شهر نیز خارگیا خوانده می‌شده

جغرافیا

[ویرایش]

خارگ در حدود ۷۶ کیلومتری شمال‌غربی بوشهر و ۳۰ کیلومتری بندر ریگ و ۳۵ کیلومتری بندر گناوه واقع شده‌است و دارای مختصات "۳۰'۱۵°۲۹ شمالی و "۵۵'۱۹°۵۰ شرقی است. جزیره سنگی خارگ، ۳۱ کیلومتر مربع مساحت دارد و از شمال به جنوب ۶٫۶ کیلومتر طول و ۴٫۸ کیلومتر عرض دارد. عرض متوسط آن حدود ۱٫۶ کیلومتر و تقریباً به شکل مثلث است. در سال ۱۸۳۰، بومیان منطقه می‌گفتند که تمام جزیره را می‌توان در عرض پنج ساعت با پای پیاده طی کرد. بیشتر جزیره شامل تپه‌های بی‌آب و علف با بیش از ۷۶ متر ارتفاع است که در مرکز و جنوب خارک قرار دارند. در بخش‌های شمالی از اختلاف سطح آن‌ها کاسته و به پرتگاه‌هایی به ارتفاع ۶ تا ۹ متر منتهی می‌شود. کوه‌های سنگی و سنگ آهک، چشم‌اندازی متروک را با زمینی که شکسته و ناهموار است، عرضه می‌دارند. تپه‌ها پوشیده از یک برش آهکی لایه نازک است که زیر آن لایه‌ای ضخیم‌تر از بسترهای نرم‌تر قرار دارد و به آرامی توسط باد و باران فرسایش می‌یابد. تنها زمین پست، دشتی در حدود ۲٫۶ کیلومتر مربع است که در قسمت شرقی جزیره قرار دارد و تا دهه ۱۹۵۰ در لبه آن یک روستا و مکان یک دژ قدیمی هلندی قرار داشت. جزیره خارگ، توسط یک صخره به عرض ۰٫۸ کیلومتر احاطه شده‌است. ساحل جزیره، باریک است و تا دهه ۱۹۵۰، بهترین لنگرگاه خارج از روستا بوده اما زمین آن سفت و سخت است. یک ساحل مروارید مانند بین خارک و خارگو در فاصله‌ای بسیار دور از کرانه دریا وجود دارد. از آنجا که سنگ آهک متخلخل خارگ آب را جمع‌آوری می‌کند، این جزیره حضور برخی غزال‌ها و پرندگان وحشی را حفظ کرده‌است.

اقلیم

[ویرایش]

اقلیم این جزیره، اقلیم نیمه‌خشک بوده و آب و هوای آن شرجی است. در قرن نوزدهم، دمای بیشینه معمولاً در چادرها از ۳۵ درجه سلسیوس تجاوز نمی‌کرد.[۴]

داده‌های اقلیم جزیرهٔ خارگ
ماه ژانویه فوریه مارس آوریل مه ژوئن ژوئیه اوت سپتامبر اکتبر نوامبر دسامبر سال
میانگین بیش‌ترین °C (°F) ۱۸
(۶۴)
۱۸
(۶۵)
۲۳
(۷۳)
۲۷
(۸۱)
۳۲
(۸۹)
۳۳
(۹۲)
۳۵
(۹۵)
۳۶
(۹۷)
۳۴
(۹۴)
۳۱
(۸۸)
۲۶
(۷۸)
۲۰
(۶۸)
۲۸
(۸۲)
میانگین کم‌ترین °C (°F) ۱۱
(۵۱)
۱۲
(۵۳)
۱۵
(۵۹)
۱۹
(۶۷)
۲۴
(۷۶)
۲۷
(۸۱)
۲۹
(۸۴)
۲۹
(۸۴)
۲۶
(۷۹)
۲۲
(۷۲)
۱۷
(۶۳)
۱۳
(۵۵)
۲۱
(۶۹)
بارندگی میلی‌متر (اینچ) ۷۰
(۲٫۹)
۵۰
(۱٫۸)
۲۰
(۰٫۸)
۱۰
(۰٫۴)
۰
(۰٫۱)
۰
(۰)
۰
(۰)
۰
(۰٫۱)
۰
(۰)
۰
(۰٫۱)
۴۰
(۱٫۶)
۸۰
(۳٫۲)
۲۸۰
(۱۰٫۹)
[نیازمند منبع]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
  2. نامعلوم (۲۰۲۳-۰۷-۳۰). «شهردار جزیره انتخاب شد». خبرگزاری ایلنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۳۰.
  3. نامعلوم (۳۰ مرداد ۱۴۰۰). «شهردار جدید خارگ معرفی شد». خارگ نیوز. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۳۰.[پیوند مرده]
  4. فلور، ویلیم، خلیج فارس، ناگفته‌های جزیرهٔ خارک؛ ترجمه الناز بلوری فرد؛ چاپ اول؛ تهران: نشر نگاه، 1399، مقدمه نویسنده.

پیوند به بیرون

[ویرایش]