دگرگونی زبانی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دگرگونی زبانی (انگلیسی: Language change) به تغییر در ویژگی‌های یک زبان در طول زمان گفته می‌شود. دگرگونی زبانی در زیرشاخه‌های متعددی از زبان‌شناسی مطالعه می‌شود: زبان‌شناسی تاریخی، زبان‌شناسی اجتماعی و زبان‌شناسی پویا. برخی مفسران ار برچسب انحراف (corruption) استفاده می‌کنند تا نشان دهند که دگرگونی زبانی باعث تخریب کیفیت زبان می‌شود؛ بخصوص، وقتی که تغییر از اشتباه انسانی نشئت می‌گیرد یا از دید تجویزگرایانه، کاربردی توصیه‌نشده باشد.^[۱] زبان‌شناسی نوین به طور معمول این مفهوم را قبول ندارد؛ چون از نقطه‌نظر علمی اینجور بدعت‌ها نمی‌توانند خوب یا بد تلقی بشوند.^[۲]^[۳]

جستارهای وابسته

منابع

↑ Lyons, John (1 June 1968). Introduction to Theoretical Linguistics. Cambridge University Press. p. 42. ISBN 978-0-521-09510-5. The traditional grammarian tended to assume [...] that it was his task, as a grammarian, to 'preserve' this form of language from 'corruption'.
↑ Joan Bybee (2015). Language Change. Cambridge University Press. pp. 10–11. ISBN 9781107020160.
↑ Lyle Campbell (2004). Historical Linguistics: An Introduction. MIT Press. pp. 3–4. ISBN 9780262532679.

این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Lyons, John (1 June 1968). Introduction to Theoretical Linguistics. Cambridge University Press. p. 42. ISBN 978-0-521-09510-5. The traditional grammarian tended to assume [...] that it was his task, as a grammarian, to 'preserve' this form of language from 'corruption'.

[2] Joan Bybee (2015). Language Change. Cambridge University Press. pp. 10–11. ISBN 9781107020160.

[3] Lyle Campbell (2004). Historical Linguistics: An Introduction. MIT Press. pp. 3–4. ISBN 9780262532679.

[۱]

[۲]

[۳]