طراحی رقص - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رقص‌نگاری، طراحی رقص یا کُرِئوگرافی (به انگلیسی: Choreography) به طراحی حرکات هماهنگ و موزون بازیگران در نمایش گویند. به شخصی که این کار را می‌کند رقص‌نگارگر، طراح رقص یا کرئوگرافر (به انگلیسی: Choreographer) گویند.

رقص‌نگاری هنر طراحی، ترکیب‌بندی و ترتیب دادن رقص است که در چارچوب یک ساختار برنامه‌ریزی‌ شده و معین حرکات بدنی را نمایش می‌دهد. رقص‌ نگارگر یک یا چند رقصنده را آموزش داده و به هماهنگ‌سازی حرکت‌ها و جنبش‌های آنان با هم به منظور آفرینش یک اثر نمایشی می‌پردازد.

امروزه کریو گرافی یا رقص‌ نگاری در میدان‌های گوناگونی اجرا می شود از جمله باله، اپرا، تئاتر موزیکال، چییرلیدینگ، فیلم‌برداری، ژیمناستیک، نمایش‌های مد، اسکیت بر یخ، باندِ مارش، کُرِ نمایشی، تئاتر، شنای همگام‌شده، کارتمندی، فرآورشِ بازی ویدیویی و هنر جانیده.^[۱]

واژهٔ کریو گرافی در لغت به معنای "رقص-نوشتن" از واژه‌های یونانی "χορεία" (رقص دایره‌ای، ببینید choreia) و "γραφή" (نوشتن) است. این نخست در فرهنگ واژه‌نامهٔ انگلیسی آمریکایی در دههٔ ۱۹۵۰ پدیدار شد،^[۲] و «کریوگرافر» نخست به‌ عنوان یک اعتبار برای ژورژ بالانشین در نمایش برادوی بر انگشتان پایت در سال ۱۹۳۶ استفاده شد.^[۳] پیش از این، اعتبارات صحنه و اعتبارات (تیتراژ) فیلم از عبارت‌هایی مانند «هم‌ نوایی‌های صحنه‌ سازی‌شده توسط»،^[۴] «رقص‌های صحنه‌ سازی‌ شده توسط»،^[۵] یا به سادگی «رقص توسط» برای معنای صریح رقص‌نگارگر استفاده می‌کردند.^[۳]

واژهٔ رقص‌ پردازی به هر نوع کارگردانی حرکات منظم انسانی گفته می‌شود. به عنوان مثال:

• هلهله‌چی
• ژیمناستیک
• اسکیت روی یخ
• شنای هماهنگ

• معادل یابی فارسی برای واژه‌های بیگانه در حرفه رقص. نوشته نیما کیان، مؤسس سازمان باله ایران^{[یادکرد ناکامل]}

• پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Choreography در ویکی‌انبار