سرلشکر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سرلشکر
سرلشکر;
کشور	ایران
شاخه خدمات	ارتش; سپاه پاسداران; نیروی انتظامی
درجه	دوستاره
درجه ناتو	OF-7
شکل گرفته	اردیبهشت ۱۳۱۴
رتبه بالاتر بعدی	سپهبد
رتبه پایین‌تر بعدی	سرتیپ
درجه‌های معادل	سرلشکر پاسدار; دریابان
Related articles
تاریخ	امیر لشکر (۱۳۱۴–۱۳۰۴); امیر تومان (پیش از ۱۳۰۴)

درجه‌های ارتش ایران
نیروها
زمینی و هوایی	دریایی
ارتشبد	دریابد
سپهبد	دریاسالار
سرلشکر	دریابان
سرتیپ	دریادار
سرتیپ دوم	دریادار دوم
سرهنگ	ناخدا یکم
سرهنگ دوم	ناخدا دوم
سرگرد	ناخدا سوم
سروان	ناوسروان
ستوان ۳، ۲ و ۱	ناوبان ۳، ۲ و ۱
استوار ۲ و ۱	ناواستوار ۲ و ۱
گروهبان ۳، ۲ و ۱	مهناوی ۳، ۲ و ۱
سرجوخه	سرناوی
سرباز ۲ و ۱	ناوی ۲ و ۱
سرباز	ناوی

سرلشکر در نیروهای مسلح ایران به درجهٔ نظامی بالاتر از سرتیپ و پایین‌تر از سپهبد گفته می‌شود. معادل این درجه در نیروی دریایی ایران، دریابان است. نشان مورد استفاده در این درجه نشان تیمساری به علاوهٔ دو ستاره می‌باشد. این درجه بالاترین درجه‌ای است که پس از انقلاب اسلامی به یک نظامی در هنگام حیاتش، اعطا شده‌است.

تاریخچه

این درجه در آغاز «امیرتومان» نام داشت.^[۲] در ۱۴ دی ۱۳۰۰ ه‍.خ به «امیرلشکر» تغییر نام داد.^[۳] در ۱۳۱۳ به «سرلشکر» تبدیل شد.^[۴] در ۳ خرداد ۱۳۱۴ اولین جلسهٔ رسمی فرهنگستان ایران واژهٔ «لشکربد» برای این درجه از سوی وزارت معارف بخشنامه گردید.^[۵] ولی این واژه در قانون ترفیعات ارتش شاهنشاهی ایران گنجانده نشد و همان واژهٔ سرلشکر به کار گرفته شد.^[۶]