سیمینه‌رود - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سیمینه‌رود
ویژگی‌های ظاهری
طول۲۰۰ کیلومتر
ویژگی‌های حوضه
شبکهٔ روددریاچه ارومیه

سیمینه‌رود (طاطائو[۱]) رودی است که در بخش گسترده‌ای از حوزه نگهداری شهرستان‌های سقز، بوکان و میاندوآب قرار دارد.[۲][۳]

سیمینه‌رود از کوهستان‌های منطقهٔ سقز و بانه و کردستان عراق سرچشمه گرفته و پس از عبور از سقز، بوکان و میاندوآب به دریاچه ارومیه می‌ریزد.

همچنین رود سیمینه‌رود از جنوب شهرستان میاندوآب گذشته، زمین‌های فراوانی را در محدودهٔ میاندوآب آبیاری می‌کند.[۳]

نام

[ویرایش]

نام قدیم این رودخانه طاطائو بود[۴]. در سال 1316 و در دوران پهلوی اول نام این رود به سیمینه رود تغییر یافت.

سند تغییر نام طاطائو چای به سیمینه رود در دوران پهلوی

حوزه

[ویرایش]

سیمینه‌رود در مسیر خود شاخه‌های زیادی از ترجان و اسکی‌بغداد و کهریز ایوبی دریافت کرده و از غرب بوکان گذشته، در سر راه خود شاخه‌های چندی از رودهای کوچک به آن می‌پیوندد و در موازات زرینه رود حرکت کرده وارد جلگهٔ میاندوآب می‌شود. آب سیمینه‌رود کمتر از آب زرینه رود است.[۳]

طول سیمینه‌رود ۲۰۰ کیلومتر و مساحت حوضه آبگیر آن در محل داشبند ۲۰۹۰ کیلومتر مربع و میانگین آب سالانه آن معادل ۶۴۰ متر مکعب است. آبدهی آن ۹٫۶۷ مترمکعب در ثانیه می‌باشد.

منابع

[ویرایش]
  1. «خروش تاتائو به سوی دریاچه ارومیه | فیلم». همشهری آنلاین. ۲۰۲۴-۰۲-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۰-۰۴.
  2. «جوان میاندوآبی در سیمینه رود غرق شد». www.irna.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۲۳.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ YJC، خبرگزاری باشگاه خبرنگاران | آخرین اخبار ایران و جهان | (۱۳۹۸-۱۰-۱۹). «بارش‌های زمستانی و پرآب شدن رودخانه سیمینه رود بوکان+تصاویر». fa. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۲۳.
  4. «معنی سیمین رود - لغت‌نامه دهخدا». پرسش و پاسخ تخصصی لام تا کام. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۰-۰۴.