سینوس (کالبدشناسی) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سینوس یک کیسه یا حفره در هر عضو یا بافت یا یک حفره یا گذرگاه غیرطبیعی است. در کاربرد رایج، «سینوس» معمولاً به سینوس‌های پیرابینی گفته می‌شود که حفره‌های هوایی در استخوان‌های جمجمه، به ویژه آنهایی که نزدیک بینی هستند و به آن متصل می‌شوند، هستند. اکثر افراد دارای چهار حفره جفتی هستند که در استخوان جمجمه یا جمجمه قرار دارند.

کارکرد[ویرایش]

کارکرد حفره‌های سینوسی در استخوان جمجمه (جمجمه) به‌طور کامل آشکار نیست. باورها دربارهٔ کارکرد احتمالی آنها عبارتند از:

• حفره‌های سینوسی امکان تشدید صدا را فراهم می‌کنند
• آنها به فیلتر کردن و اضافه کردن رطوبت به هر هوایی که از طریق مجاری بینی و در حذف ذرات ناخواسته از حفره‌های سینوسی استنشاق می‌شود، کمک می‌کنند.
• حفره‌های سینوسی جمجمه را روشن می‌کند.
• حفره‌های سینوسی به فضایی برای رشد اجازه می‌دهند
• حفره‌های سینوسی ممکن است به عنوان جذب شوک در هنگام تروما عمل کنند

منابع[ویرایش]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sinus (anatomy)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ تیر ۱۴۰۳.