شیخ‌نشین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شیخ‌نشین^[۱] یا امیرنشین^[۱] به حکومت رئیس قبیله در محدوده جغرافیایی خاص قبیله تحت سیستم اداره محدوده‌های خودگردانی گویند که دارای استقلال اقتصادی و اداری و کمی سیاسی هستند اما در سیاست‌های کلان و خارجی تابع حکومت مرکزی هستند، گاه این شیخ‌نشین‌ها به واسطه قدرت نظامی یا سیاسی استقلال کامل خود را بدست می‌آورند.

• 
  کویت
• 
  قطر
• 
  امارت‌های امارات متحده عربی

• عجمان
• رأس‌الخیمه

• دکتر:جبرائیل، جبور، سلیمان، (الأمراء والقبائل) دارالعلم للملایین: بیرت، چاب اول، انتشار سال ۱۹۸۸ میلادی. (به عربی).