شیرین‌شاه شاه‌تیمور - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شیرین‌شاه شاه‌تیمور Шириншоҳ Шотемур
تصویر شیرین‌شاه شاه‌تیمور بر اسکناس ۳ سامانی
اطلاعات شخصی
زاده	۱ دسامبر ۱۸۹۹ ناحیه شغنان، امارت بخارا
درگذشته	۲۷ اکتبر ۱۹۳۷ (۳۷ سال) روسیه، مسکو
ملیت	تاجیکستان
حزب سیاسی	حزب کمونیست تاجیکستان شوروی

شیرین‌شاه شاه‌تیمور (به تاجیکی: Шириншоҳ Шотемур) (روسی: Шириншо Шотемор^[۱]) (زادهٔ ۱ دسامبر ۱۸۹۹ در ناحیهٔ شنغان - درگذشتهٔ ۲۷ اکتبر ۱۹۳۷ در مسکو) سیاست‌مدار و رئیس‌جمهور جمهوری سوسیالیستی خودمختار تاجیکستان شوروی بود که نقش مهمی در تشکیل جمهوری سوسیالیستی تاجیکستان شوروی ایفا کرد.

وی از سال ۱۹۲۳ میلادی به‌مدت یک سال در کابینهٔ دولت وقت جمهوری خودمختار تاجیکستان شوروی عضویت داشت و در سال ۱۹۲۹ میلادی در مسکو در دانشگاه کمونیستی شرق تحصیل کرد. شاه‌تیمور از سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۲ میلادی دبیر دوم این حزب بود.

شاه‌تیمور در ژوئیهٔ ۱۹۳۷ میلادی برای شرکت در جلسه‌ای به مسکو دعوت شده‌بود که در همان تالار جلسه در کاخ کرملین بازداشت شد و به‌اتهام «دشمنی با خلق» به اعدام محکوم گردید.^[۲] در سال ۱۹۵۶ بعد از مرگ استالین، شیرین‌شاه شاه‌تیمور، بی‌گناه اعلام شد.

در سال ۲۰۰۶ به دستور امامعلی رحمان، رئیس جمهوری تاجیکستان، به شیرین‌شاه شاه‌تیمور عنوان «قهرمان تاجیکستان» اعطا شد.^[۲]