همخوان لثوی‌کامی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

درست پشت برآمدگی لثه، سقف دهان دارای بالارفتگی تندی است. این جا همان بخشی است که بخش لثوی-کامی نامیده می شود بالاترین بخش سقف دهان کام خوانده می شود و به آواهایی که با برخورد و یا نزدیک شدن زبان به این بخش ساخته می‌شود کامی می گویند. همخوانهای لثوی-کامی را می توان در واج نخست واژه های شب، ژاله، چراغ و جمشید شنید. آوای غلتی که در آغاز واژه یاس شنیده می شود، غلت کامی است.

• درزی، علی؛ درآمدی بر زبانشناسی معاصر؛ انتشارات سمت؛ ۱۳۹۴؛ صفحه ۳۶-۵۷.
• ثمره، یدالله. آواشناسی زبان فارسی: آواها و ساخت هجایی آوا. مرکز نشر دانشگاهی.چاپ یازدهم(۱۳۹۳) صفحه ۶۷-۵۵