محمدصادق سعیدی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع، با ارائهٔ منابع معتبر به بهبود این مقاله کمک کنید. مطالب بی‌منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد. یافتن منابع: "محمدصادق سعیدی" – اخبار · روزنامه‌ها · کتاب‌ها · آکادمیک · جی‌استور (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید)

محمدصادق سعیدی کاشمری (زاده ۱۳۱۲ – درگذشته ۱۳۷۵ خورشیدی) از علما، محققان، مفسران و لغت شناسان معاصر خراسان، اهل ایران بود.

وی در روستای فرشه از توابع کاشمر زاده شد. پدر وی شیخ غلامحسین سعیدی از واعظان و علمای تراز اول کاشمر و مادرش نیز حاجیه زینت‌الله باصری از وعاظ مجالس زنانه بود.^[۱]

از کودکی تا سن سیزده سالگی، خواندن و نوشتن، خواندن قرآن، حفظ ادعیه مأثور، فراگیری نصاب الصبیان و قدری از علم صرف و نحو را در زادگاه و نزد پدر فراگرفت. سپس جهت ادامه تحصیل نزد برادر بزرگش به کاشمر هجرت نمود.^{[نیازمند منبع]}

از سال ۱۳۳۵ طی مدت ده سال اقامت در کاشمر به فراگیری ادبیات، سطوح کامل فقه و اصول پرداخت. علاوه بر آن، علوم جدید همچون فیزیک، شیمی، جبر، هندسه و مثلثات را تا حد دیپلم متوسطه فراگرفت. در همین مدت نیز به تدریس ادبیات و علوم جدید پرداخت. سپس از سوی امامی نوری، ریاست حوزه علمیه کاشمر راهی نجف شد.^{[نیازمند منبع]}

از سال ۱۳۲۵ طی مدت هشت سال اقامت در نجف اشرف از محضر سید ابوالقاسم خویی خارج فقه و اصول و در نزد سید عبدالأعلی سبزواری تفسیر را فراگرفت. همچنین از محضر میرزا باقر زنجانی و علامه فانی اصفهانی نیز بهره برده‌است. در همین مدت از آقابزرگ تهرانی اجازه روائی می‌گیرد. سپس برای تجدید دیدار به دیار خود بازمی‌گردد و به اصرار امامی نوری در کاشمر ماندگار می‌شود.^{[نیازمند منبع]}

از سال ۱۳۴۳ طی مدت نوزده سال اقامت در کاشمر، تدریس تفسیر را به عنوان اشتغال اصلی برمی‌گزیند و تا پایان عمر به آن متعهد می‌ماند. حضور وی هر سه مدرسه علمیه کاشمر را رونقی تازه می‌بخشد. در این مدت علاوه بر پرداختن به امور علمی و نگارشی، حدود سی بنای خیریه، اعم از مسجد، مدرسه، حسینیه، درمانگاه و صندوق قرض الحسنه می‌سازد. سپس برای همیشه به مشهد هجرت می‌کند.^{[نیازمند منبع]}

از سال ۱۳۶۲ طی مدت سیزده سال اقامت در مشهد که تا پایان عمر خویش ادامه داشت، به تدریس رسائل و مکاسب و کفایه در کنار تفسیر پرداخت که مورد توجه طلاب جوان قرار گرفت. وی بنیان‌گذار مدرسه علمیه امام حسن مجتبی علیه السلام می‌باشد.^{[نیازمند منبع]}

در مسجد امام صادق واقع در خیابان کلاهدوز بعد از نماز مغرب و عشا برای جمعی از طلاب بخش‌هایی از فقه را تدریس کرد. که این تدریس به توصیه سید عزالدین زنجانی بود.^{[نیازمند منبع]}

پس از گذشت ۶۲ سال در ظهر چهارشنبه ۱۹ ذیحجه ۱۴۱۶ (قمری) برابر با ۱۹ اردیبهشت ۱۳۷۵ (خورشیدی) در مشهد درگذشت و در رواق دارالزهد حرم علی بن موسی الرضا به خاک سپرده شد.^[۲][۳]

• تأسیس مدرسه علمیه عالی امام حسن مجتبی علیه السلام در مشهد مقدس (۱۳۷۲)^[۴]
• تأسیس صندوق قرض الحسنه همت شهرستان کاشمر
• تأسیس درمانگاه جواد الائمه شهرستان کاشمر
• تأسیس مسجد النبی در کاشمر
• تأسیس مسجد قائم شهرستان کاشمر
• تأسیس مسجد جامع روستای سرحوضک از شهر کاشمر
• تأسیس تکیه صاحب الزمانی
• خرید و اهدای چند دستگاه آمبولانس بنز برای خدمت به مردم کاشمر
• تدریس و تفسیر قرآن کریم به مدت ۲۱ سال طی یک دوره کامل
• تدریس در سه مدرسه علمیه عالی کاشمر
• کمک درساخت یکی از ساختمانهای بیمارستان شهید مدرس کاشمر

• محمدعلی انصاری
• محمد جواد فضائلی اخلاقی
• محسن رمزی (مدیریت مرکز تحقیقات اسلامی آیت الله اشرفی شاهرودی)
• جعفر فیض آبادی
• سید مجتبی غزنوی
• حسن جمشیدی
• طی سال‌های متمادی که بعد از نماز مغرب و عشا در مسجد امام صادق با حضور محمد جواد فضایلی اخلاقی و حسن جمشیدی آغاز گردید و بعد هم دوستانی اضافه شدند. محور درس جواهر بود. الخلل فی الصلات کامل خوانده شد. در یک ماه مبارک رمضان یک دوره کامل استصحاب بیان کرد. و آخرین بحثی که دنبال می‌شد کتاب القضا بود.