مرنپتاه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تابوت سنگی مرنپتاه

مِرنِپتاه (پادشاهی: ژوئیه یا اوت ۱۲۱۳ - ۲ مه ۱۲۰۳) فرعون مصر باستان از دودمان نوزدهم بود.

او سیزدهمین پسر رامسس دوم بود و از آنجا که همه برادران بزرگترش مرده بودند وی به پادشاهی مصر باستان رسید. او با نام بااِن‌ره‌مِری‌نِتجِرو Ba-en-re Mery-netjeru(به معنای: روح مورد مهر خدایان است) بر تخت نشست.

او با خواهرش «شهبانو ایسنوفرت» پیمان زناشویی بست. او شاید زناشویی دیگری هم انجام داده باشد. گمان می‌شود که «ستی دوم» فرزند او از ایزتنوفرت بوده‌باشد.

مرنپتاه در زمان پادشاهی‌اش چندین لشکرکشی انجام داد که یکی از آن‌ها جنگ با لیبی بود. لیبیایی‌ها به دشمنان دریایی مصر که از غرب به این سرزمین می‌تاختند یاری‌رسانده بودند. او همچنین لشکرکشی به کنعان داشته‌است.

مرگ

[ویرایش]

او در سن هفتاد و چند سالگی به مرگ طبیعی می‌میرد.[۱]موریس بوکای در کتاب «مقایسه‌ای میان تورات، انجیل، قرآن و علم»، مرنپتاه را فرعون زمان خروج می‌داند و بیان می‌دارد که در مطالعات صورت گرفته بر روی مومیایی مرنپتاه، آثاری از باقی ماندن طولانی مدت جسد در آب مشاهده نشده است و این مشاهده با بیان قرآن در خصوص نجات سریع جسد فرعون از آب تطابق دارد. در روایت کتاب مقدس غرق شدن فرعون ذکر شده است اما از سرنوشت وی سخنی به میان نیامده است و بنابراین، روایت قرآنی را می‌توان کامل کننده روایت توراتی دانست.

منابع

[ویرایش]
  1. Gae Callender, The Eye Of Horus: A History of Ancient Egypt, Longman Cheshire (1993), p.263

پیوند به بیرون

[ویرایش]