نیروگاه حافظ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نیروگاه گازی حافظ
کشور	ایران
مختصات	۲۹°۲۲′۲۱″شمالی ۵۲°۳۷′۰۱″شرقی / ۲۹٫۳۷۲۵۷°شمالی ۵۲٫۶۱۶۸۸°شرقی / 29.37257; 52.61688
وضعیت	در حال بهره‌برداری
آغاز ساخت	مرداد ۱۳۸۸
تاریخ راه‌اندازی	۴ تیر ۱۳۹۰
هزینه ساخت	۴۰۰ میلیون یورو
توان تولیدی
ظرفیت نامی	۹۷۲ مگاوات
پیوندهای بیرونی
ویکی‌انبار
[ویرایش در ویکی‌داده]

نیروگاه گازی حافظ (استان فارس، کیلومتر ۱۶ جاده شیراز - فسا، بخش اکبرآباد در مجاورت نیروگاه سیکل ترکیبی فارس، بهره‌برداری ۴ تیر ۱۳۹۰)، یکی از نیروگاه‌های ایران از نوع گازی با ظرفیت تولید ۹۷۲ مگاوات است که شامل ۶ واحد گازی ۱۶۲ مگاواتی در قالب طرح B.O.T (ساخت، بهره‌برداری و واگذاری) در زمینی به مساحت ۹۲ هکتار است.

این نیروگاه دوگانه‌سوز و برمبنای سوخت گاز طبیعی و نفت گاز (گازوئیل) طراحی شده‌است که در شرایط کمبود گاز از گازوئیل استفاده می‌شود. گاز مصرفی از طریق خط لوله گاز سراسری تأمین می‌شود.

یکی از خصوصیات این نیروگاه دارا بودن مشعل پریمیکس در هر دو سوخت گاز و گازوئیل می‌باشد که باعث احتراق کامل و در پی آن کاهش گازهای آلاینده خروجی می گردد.

پست برق نیروگاه، ۴۰۰ کیلوولت، ۱٫۵ کلیدی با ۶ بی واحد و ۴ بی خروجی است.^[۱][۲][۳]

سوخت اصلی این نیروگاه گاز طبیعی است که میزان مصرف روزانه گاز برای هر واحد گازی ۱۰۵ هزار و ۶۰۰ مترمکعب و سوخت پشتیبان نفت گاز (گازوئیل) است که در هنگام قطع گاز حدود ۹ روز برای تولید پاسخگو می‌باشد.^[۲]

ساخت نیروگاه حافظ از مرداد ۱۳۸۸ شروع شد. واحد اول در ۴ تیر ۱۳۹۰، واحد دوم در ۵ شهریور ۱۳۹۰ و واحد سوم ۱۷ آبان ۱۳۹۰ وارد مدار شد تا سرانجام، واحد ششم در ۱ دی ۱۳۹۱ وارد مدار شد.

این نیروگاه با سرمایه‌گذاری شرکت مپنا - اینترنشنال به ارزش ۴۰۰ میلیون یورو ساخته شد.^[۴][۵]

• موقعیت نیروگاه گازی حافظ در ویکی‌مپیا

• فهرست نیروگاه‌های ایران
• نیروگاه سیکل ترکیبی جهرم
• نیروگاه سیکل ترکیبی کازرون
• نیروگاه سیکل ترکیبی فارس
• نیروگاه خورشیدی شیراز
• نیروگاه زیست‌گاز شیراز