هنگویه - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
هنگویه | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | هرمزگان |
شهرستان | بستک |
بخش | جناح |
نام(های) دیگر | هُنگو |
مردم | |
جمعیت | ۶۰۰۰ نفر(۱۳۹۵) |
رشد جمعیت | ۴٪- (۵سال) |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع | ۳۲۰ متر از سطح دریا |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۲۹ |
روزهای یخبندان سالانه | ۰ |
اطلاعات شهری | |
شهردار | جمعه حراسی |
تأسیس شهرداری | ۱۳۹۸ |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۷۶۴۴۳۶ |
وبگاه | www.hongoo.ir |
کد آماری | ۲۵۳۴۱۷ |
هُنگویه شهری از توابع بخش جناح شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده است.[۱][۲] هنگویه در ۶۰ کیلومتری جنوب غربی شهر بستک واقع است.[۳]
محدوده هُنگویه
[ویرایش]محدوده آن از شمال محدودبه کوه مقسم واقع بین شهر کوهیج وشهرهنگویه، از جنوب رودخانه مهران، از مغرب به روستای عالی احمدان از مشرق به روستای گِزَه منتهی میشود.[۴]
مردم
[ویرایش]هنگویه سومین شهر پرجمعیت شهرستان بستک میباشد. مردم هنگویه به زبان فارسی و گویش محلی تکلم میکنند؛ که از اهل سنت و از پیروان امام محمد ادریس شافعی هستند.[۵]
جمعیت
[ویرایش]بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۴٬۲۹۵ نفر (۱٬۱۴۰خانوار) بوده است.[۶]
جمعیت تاریخی | ||
---|---|---|
سال | جمعیت | ±% |
۱۳۸۵ | ۳٬۸۰۰ | — |
۱۳۹۰ | ۴٬۴۹۳ | ۱۸٫۲٪+ |
۱۳۹۵ | ۴٬۲۹۵ | ۴٫۴٪− |
امکانات
[ویرایش]دارای لولهکشی آب، برق، تلفن، مرکز تقویت امواج تلفن همراه، دبستان، مدرسه راهنمائی، مدرسه استثنایی دبیرستان درمانگاه و خانه بهداشت است. ورزشگاه چمن مصنوعی سالن ورزشی فوتسال نه باب مسجد، ۷۵ باب آبانبار برکه، ۴۰۰۰ اصله نخل دیم، و زمین دیم ۵۰۰۰ من (۲۰۰۰ کیلوگرم) ۳ دستگاه پمپ آب دارد.[۷][۸]
پانویس
[ویرایش]- ↑ ، کوخردی “ (به یاد کوخرد) “، ج۱. ج۲. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
- ↑ اطلس گیتاشناسی استانهای ایران [Atlas Gitashenasi Ostanhai Iran] (Gitashenasi Province Atlas of Iran بایگانیشده در ۲۲ مه ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine)
- ↑ محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحههای (۵۰ ـ ۵۱ ـ ۵۲ ـ ۵۳)، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.
- ↑ سلامی، بستکی، احمد. (بستک در گذرگاه تاریخ) ج۲ چاپ اول، ۱۳۷۲ خورشیدی.
- ↑ محمدیان، کوخردی، محمد، (شهرستان بستک و بخش کوخرد) ، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانیشده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
- ↑ عباسی، قلی، مصطفی، «بستک وجهانگیریه» ، چاپ اول، تهران: ناشر: شرکت انتشارات جهان معاصر، سال ۱۳۷۲ خورشیدی.
- ↑ الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
فهرست منابع و مآخذ
[ویرایش]- محمدیان، کوخردی، محمد، «شهرستان بستک و بخش کوخرد» ، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
- عباسی، قلی، مصطفی، «بستک وجهانگیریه» ، چاپ اول، تهران: ناشر: شرکت انتشارات جهان معاصر، سال ۱۳۷۲ خورشیدی.
- سلامی، بستکی، احمد. (بستک در گذرگاه تاریخ) ج۲ چاپ اول، ۱۳۷۲ خورشیدی.
- نگارهها از: احمد سلمان گودهای و محمد محمدیان کوخِردی.
- بالود، محمد. (فرهنگ عامه در منطقه بستک) ناشر همسایه، چاپ زیتون، انتشار سال ۱۳۸۴ خورشیدی.
- مهندس: موحد، جمیل. (بستک و خلیج فارس) چاپ اول، تهران: سال انتشار ۱۳۴۳ خورشیدی.
- بالود، محمد. (فرهنگ عامه در منطقه بستک) ناشر همسایه، چاپ زیتون، انتشار سال ۱۳۸۴ خورشیدی.
- الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
- بختیاری، سعید، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی.
- چمن پیرا، ناصر پاییز ۱۳۷۴ خورشیدی.
- محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحههای (۵۰ ـ ۵۱ ـ ۵۲ ـ ۵۳)، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.
- اطلس گیتاشناسی استانهای ایران [Atlas Gitashenasi Ostanhai Iran] (Gitashenasi Province Atlas of Iran)