کارکردگرایی (فلسفه ذهن) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کارکردگرایی یکی از رویکردها در فلسفه ذهن است. ایده اصلی در این رویکرد آن است که حالت‌های ذهنی (باورها، خواست‌ها، احساس درد داشتن و ...) فقط از طریق نقش کارکردی خود ایجاد می‌شوند- یعنی همان روابط علی و معلولی با سایر حالت‌های ذهنی، ورودی‌های حسی و خروجی‌های رفتاری هستند.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Functionalism (philosophy of mind)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ مه ۲۰۱۲.

این یک مقالهٔ خرد فلسفه است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.