گئورگ اشتال - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جرج ارنست استال
Georg Ernst Stahl
زادهٔ۲۲ اکتبر ۱۶۵۹
درگذشت۲۴ مه ۱۷۳۴
ملیتآلمان
محل تحصیلدانشگاه ینا
شناخته‌شده
برای
نظریه فلوژیستون
تخمیر
پیشینه علمی
شاخه(ها)شیمی
محل کاردانشگاه هاله-ویتنبرگ
تأثیر گرفته ازیوهان یوآکیم بکر

گئورگ ارنست اشتال (آلمانی: Georg Ernst Stahl؛ زاده ۲۲ اکتبر ۱۶۵۹ - درگذشته ۲۴ مه ۱۷۳۴) یک شیمی‌دان، فیزیک‌دان و فیلسوف اهل آلمان بود.

اشتال با یاترومکانیست‌ها مخالف بود، زیرا آنها نقش آنیما را در پدیده های حیاتی حذف کردند و هر پدیده حیاتی، خواه فیزیولوژیکی یا آسیب‌شناختی را به اصول مکانیکی تقلیل دادند. او استدلال می‌کرد که ماشین‌ها هرگز آن میل، دقت و خودانگیختگی را تولید نمی‌کنند که ارگانیسم با آن به نیازها و تهدیدات خود پاسخ می‌دهد.

او نظریهٔ فلوژیستون را دربارهٔ سوختن و فرایندهای زیستیِ مرتبطی مانند تنفس، تخمیر و فاسدشدن، گسترش داد. اشتال در شهر آنسباخ در دوک‌نشین فرانکونیا زاده شد و در دانشگاه یِنا پزشکی خواند. پس از فراغت از تحصیل، از ۱۶۸۴ تا ۱۶۸۷ م در همان دانشگاه تدریس کرد و سپس پزشک دربار دوکِ ساکسن ـ وایمار شد. او در ۱۶۹۴ م به استادی پزشکی در دانشگاه نوبنیاد هاله رسید و تا ۱۷۱۶ م در این سمت ماند. اشتال از ۱۷۱۶ م تا هنگام مرگ، پزشک شخصی فریدریش (فردریک) ویلهِلم یکم، شاه پروس، در برلین بود.

منابع

[ویرایش]
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Georg Ernst Stahl». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ مارس ۲۰۱۴.
  • https://www.cgie.org.ir/fa/article/259145/اشتال،-گئورگ
  • «Georg Ernst Stahl». دریافت‌شده در ۱ مارس ۲۰۱۴.[پیوند مرده]