گوجان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گوجان
گوجون(دژگان)
کشور ایران
استانچهارمحال و بختیاری
شهرستانفارسان
بخشبخش مرکزی
نام(های) دیگردژگان -گیوْجان
نام(های) پیشیندژگان، گیْوْ جان، کوه جان (گیو:پهلوان شاهنامه)
مردم
جمعیت۹٬۱۷۹ نفر (۱۳۹۵)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع[۱] ۲۰۲۹
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۱۲/۱
میانگین بارش سالانه۶۰۰میلی‌متر
روزهای یخبندان سالانه۱۱۲
اطلاعات شهری
شهردارعلی جهانبازی گوجانی
ره‌آوردفرش دستباف، زعفران، گیاهان دارویی کوهی، کشک، قارا، کاکولی
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۳۸
وبگاه
گوجان بر ایران واقع شده‌است
گوجان
روی نقشه ایران
۳۲°۱۴′۳۹″شمالی ۵۰°۳۲′۳۵″شرقی / ۳۲٫۲۴۴۲۷۷۰۰°شمالی ۵۰٫۵۴۲۹۹۷۰۰°شرقی / 32.24427700; 50.54299700

گوجان (Gujan) یکی از شهرهای شهرستان فارسان در استان چهارمحال و بختیاری است.[۲][۳]این شهر در 36 کیلومتری مرکز استان چهارمحال و بختیاری، شهر شهرکرد، و نزدیک به شهر فارسان است.[۴] [۵]

نامگذاری

[ویرایش]

در مورد علت نامگذاری شهر گوجان راویت شده است که در گذشته گوجان به شهر پهلوانان معروف بوده‌است، و « گیْوْ »یکی از پهلوانان شاهنامه است به همین دلیل« گیْوْجان » نامگذاری شده بود؛ سپس در گذر زمان دستخوش تغییر قرار گرفته است.

همچنین به روایت بعضی از اهالی و طبق کتب قدیمی به جا مانده؛ نام « د‌ژگان » نیز معتبر است.

آثاری همچون آرامستان مربوط به دوره صفویه تا قاجاریه که در شهر وجود دارد و جزء آثار ملی به ثبت رسیده ایران می‌باشد قدمت گوجان را نشان می‌دهد.[۶]

جغرافیا

[ویرایش]

موقعیت جغرافیایی

[ویرایش]

شهر گوجان در طول جغرافیایی ۵۰ درجه و ۳۲ دقیقه و ۴۴/۴۶ ثانیه شرقی و عرض ۳۲ درجه و ۱۴دقیقه و۳۴/۴۳ ثانیه شمالی و در ارتفاع ۲۰۴۰ متر از سطح دریا واقع گردیده‌است.

این شهر در فاصله ۳۶ کیلومتری از مرکز استان چهارمحال و بختیاری و شهر شهرکرد، متصل به شهر فارسان، در فاصله ۱۰ کیلومتری شهر فیل آباد، ۱۳ کیلومتری شهر باباحیدر و در موقعیت دشتی قرار گرفته‌است و دارای چشمه‌های گوناگونی می‌باشد.[۷]

آب و هوا

[ویرایش]

گوجان دارای اقلیم مرطوب و معتدل با تابستان‌های معتدل و زمستان‌های بسیار سرد است. میانگین سالانه دمای هوا در گوجان ۱۱/۵ درجه سانتیگراد می‌باشد.

مردم‌شناسی

[ویرایش]

جمعیت

[ویرایش]

بر اساس آمار سال ۱۳۹۵، جمعیت گوجان برابر با ۹٬۱۷۹ نفر بوده‌است.[۸]

زبان

[ویرایش]

مردم شهر گوجان به زبان بختیاری سخن می‌گویند که در آن واژهای پهلوی میانه (پارسی میانه یا زبان پارسیگ) و اوستایی فراوانی وجود دارد.[۹]

قدمت

[ویرایش]

در این شهر آرامستانی به قدمت بیش از ۷۰۰ سال وجود دارد و جزء آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. آرامستان گوجان، بعد از آرامستان‌های شهر هفشجان و نقنه، یکی از قدیمی‌ترین آرامستان‌های استان است.

بنا بر نظر عده ای از زمین شناسان و مشاهده بقایای باقی مانده، گوجان دارای آتشکده وقدم گاه باستانی بوده است و اکثر اهالی پیرو آيين زرتشت(زردشت) بوده اند، به طور تقریبی گوجان (دژگان) بیش از ۲۰۰۰ سال قدمت دارد همچنین وجود بقایای قبور گبری که حتی داری سنگ قبر نیستند و با سنگ چین و یا ۹ سنگ بزرگ هستند، که قدمتی ۲۰۰۰ ساله دارند.

گردشگری

[ویرایش]

شهر گوجان سرچشمه رودخانه یتیم و در دامنه کوه سالدران طبیعتی شگرف را داراست.

این شهر دارای مکان تفریحی از جمله:

    • چشمه دره گوجان در قسمت غربی شهر که دارای چشمه چهار فصل و درختان و پوشش گیاهی دلپذیر است که همه روزه خصوصاً روزهای تعطیل میزبان عده زیادی از مردم شهر می‌باشد.
  • کوه‌های بسیار زیاد در قسمت غرب گوجان دارای حیوانات درنده نیز می‌باشند، کوه‌هایی از جمله پازن پیر و کندکوه و…
  • دشت‌ها و صحراهای بسیار زیبا و آب و هوایی دلپذیر در قسمت شمالی شهر به نام‌های زنبر و گچ و…
  • مسجد گوجان: با نام مسجد جامع بنا شده در دوران قاجاریه که جز آثار ملی به ثبت رسیده‌است.
  • پشچغا در بیرون شهر از طرف غرب مکانی سبز و در گذرگاه رو خانه یتیم قرار دارد.[۱۰]
  • زیارتگاه آقا سید عیسی (غاری است که قدمتی دیرینه دارد و طبق اعتقادات مردم محلی به این نام شناخته میشود که منتسب به نوادگان امام موسی کاظم میباشد. این مکان در شمالی‌ترین قسمت شهر و در مسیر روستای بیدکل قرار دارد. در فصل بهار یکی از مکان‌های تفریحی و گردشگری است. بر اساس اطلاعات موجود همچنان هیچ غار نوردی به انتهای ان نرسیده‌است.[۱۱]
  • حمام تاریخی گوجان: گوجان همچنین دارای یک حمام تاریخی قدیمی که متعلق به زمان حکومت قاجاریه می‌باشد.
  • مقبره امامزاده سید ابراهیم گوجان و تپه نور الشهدا نیز در این شهر قرار دارد.[۱۲]

ترابری

[ویرایش]

نگارخانه

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. http://www.fallingrain.com/world/IR/03/Gujan.html
  2. خبرگزاری دانشجویان ایران"ایسنا"
  3. «وب سایت». ۲۷ نوامبر ۲۰۱۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ اوت ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۹.
  4. «شهر گوجان چهارمحال وبختیاری». خبرگزاری شبستان. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۵.
  5. "هفت‌لنگ". ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد. 2024-08-29.
  6. «شهرداری گوجان». goojan.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ ژوئیه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۷-۰۹.
  7. وب"، پشتیبانی سایت"ویستا. «معرفی شهر گوجان». goojan.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ فوریه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۷-۰۹.
  8. «درگاه ملی آمار». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ آوریل ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۳ فوریه ۲۰۱۳.
  9. «گوجان». جهان ایران. ۲۰۱۶-۱۲-۰۷. از پارامتر ناشناخته |..بابادی.ب.قبر.پدرت.بود؟.گوجان.لرنیستن.شانی= صرف‌نظر شد (کمک); پارامتر |پیوند= ناموجود یا خالی (کمک)
  10. «جاذبه‌های گردشگری و دیدنی گوجان». معرفی جاهای دیدنی ایران و جهان. ۲۰۱۹-۰۶-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۳۱.
  11. «شهر گوجان». chb.irib.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ مارس ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۳۱.
  12. «شهر گوجان». جامع‌ترین پایگاه گردشگری و معرفی جاهای دیدنی ایران | سیری در ایران. ۲۰۱۴-۰۸-۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۳۱.
  13. «تونل گوجان دشتک». www.iribnews.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۴-۲۲.[پیوند مرده]