یاسمین مظفری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یاسمین مظفری
یاسمین مظفری
ملیت	کانادایی
پیشه	فیلمساز
سال‌های فعالیت	۲۰۱۳ – اکنون

یاسمین مظفری کارگردان و فیلمنامه‌نویس کانادایی-ایرانی است،^[۱]^[۲] که در سال ۲۰۱۹ در هفتمین دوره جشنواره جایزه هنرهای تصویری کانادا جایزه‌ٔ بهترین کارگردانی را برای اولین فیلم بلندش آتش‌بازی دریافت کرد.^[۳]

زندگی‌نامه

مظفری متولد ساسکاتون، ساسکاچوان است. پدرش (درگذشته) ایرانی است که در زمان انقلاب ایران از تهران به کانادا مهاجرت کرده بود.^[۲] مادر وی اهل پرووست، آلبرتا است. مظفری قبل از رفتن به تورنتو جهت تحصیل در رشته مطالعات فیلم دانشگاه رایرسون، در بری، انتاریو بزرگ شد.^[۲]

حرفه

مظفری در سال ۲۰۱۳ از دانشگاه رایرسون فارغ‌التحصیل شد.^[۴] فیلم پایان‌نامه دانشجویی او، آتش‌بازی، در سال ۲۰۱۳ در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو به نمایش درآمد.^[۱] او پس از فارغ‌التحصیلی فیلم‌های کوتاه موج (۲۰۱۵) و و خواب روی پیست (۲۰۱۸) را کارگردانی کرد که فیلم کوتاه موج در جشنواره بین‌المللی فیلم ونکوور به نمایش درآمد.

آتش‌بازی

مظفری فیلم کوتاه پایان‌نامه خود با نام آتش‌بازی را به اولین فیلم بلند خود گسترش داد. آتش‌بازی از طریق سرمایه برنامه "Talent to Watch" شرکت تله فیلم کانادا ساخته شده‌است.^[۲] این فیلم در سال ۲۰۱۸ در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو^[۵] به نمایش درآمد و در سراسر جهان اکران شد و در جشنواره بین‌المللی فیلم استکهلم برنده جایزهٔ بهترین فیلم شد.^[۶] در دسامبر ۲۰۱۸، جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو این فیلم را به‌عنوان یکی از فیلم‌های فهرست ده فیلم برتر کانادا در پایان سال معرفی کرد.^[۷] این فیلم در سینماهای کانادا و ایالات متحده آمریکا اکران شد و منتخب منتقدان نیویورک تایمز شد.^[۸]

افتخارات

مظفری در مارس ۲۰۱۹ در هفتمین دوره جشنواره جایزه هنرهای تصویری کانادا برندهٔ جایزهٔ بهترین کارگردانی شد. کارهای وی توسط نیویورک تایمز،^[۸] مجله کرکس،^[۹] لس آنجلس تایمز،^[۱۰] هالیوود ریپورتر،^[۱۱] و ورایتی مورد تقدیر و ستایش قرار گرفته‌است.^[۱۲] پیتر دبروژ از مجله ورایتی در بررسی خود از آتش‌بازی، یاسمین مظفری را «یک استعداد بزرگ» قلمداد و او را با «آندریا آرنولد جوان» مقایسه کرد.^[۱۲] در مارس ۲۰۲۰، مظفری یکی از ۸ نویسنده‌ای بود که برای توسعه فیلم بلند بعدی خود از طریق استودیوی نویسندگان جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو انتخاب شد.^[۱۳]

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ "“The girls I grew up around weren't delicate creatures”: Jasmin Mozaffari on TIFF Discovery title 'Firecrackers'". Screen Daily, September 25, 2018.
↑ ^۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ ^۲٫۳ "TIFF 2018: One to watch – the dynamite Jasmin Mozaffari and her feature debut Firecrackers". The Globe and Mail, September 5, 2018.
↑ "Nominations aux prix Écrans canadiens: le Québec vole la vedette". TVA Nouvelles, February 7, 2019.
↑ "Firecrackers director Jasmin Mozaffari is the reel deal". Ryerson University (به انگلیسی). Retrieved 2020-04-19.
↑ Wilner, Norman (2018-08-01). "TIFF 2018: Rob Stewart, Denys Arcand, Jennifer Baichwal films among Canadian titles". NOW Magazine (به انگلیسی). Retrieved 2020-04-19.^{^{[پیوند مرده]}}
↑ Keslassy, Elsa (2018-11-16). "'Firecrackers,' 'Skate Kitchen' Win Top Awards at Female-Centric Stockholm Film Festival". Variety (به انگلیسی). Retrieved 2020-04-19.
↑ Wilner, Norman (2018-12-05). "TIFF's Canada's Top Ten list skews a lot younger this year". NOW Magazine (به انگلیسی). Archived from the original on 7 June 2020. Retrieved 2020-04-19.
↑ ^۸٫۰ ^۸٫۱ Catsoulis, Jeannette (2019-07-11). "'Firecrackers' Review: Young, Angry and Trapped". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Retrieved 2020-04-19.
↑ Edelstein, David (2019-07-15). "Jasmin Mozaffari's Firecrackers Is a Debut Film to Watch". Vulture (به انگلیسی). Retrieved 2020-04-19.
↑ "Review: Canadian drama 'Firecrackers' marks the daring arrival of new talent". Los Angeles Times (به انگلیسی). 2019-07-11. Retrieved 2020-04-19.
↑ "'Firecrackers': Film Review". The Hollywood Reporter (به انگلیسی). Retrieved 2020-04-19.
↑ ^۱۲٫۰ ^۱۲٫۱ Debruge, Peter (2019-07-14). "Film Review: 'Firecrackers'". Variety (به انگلیسی). Retrieved 2020-04-19.
↑ Malyk, Lauren (6 February 2020). "Friedman wins 2020 TIFF-CBC screenwriter prize". Retrieved 2020-04-19.

پیوند به بیرون

یاسمین مظفری در IMDb

[:0-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ "“The girls I grew up around weren't delicate creatures”: Jasmin Mozaffari on TIFF Discovery title 'Firecrackers'". Screen Daily, September 25, 2018.

[:1-2] ۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ ^۲٫۳ "TIFF 2018: One to watch – the dynamite Jasmin Mozaffari and her feature debut Firecrackers". The Globe and Mail, September 5, 2018.

[3] "Nominations aux prix Écrans canadiens: le Québec vole la vedette". TVA Nouvelles, February 7, 2019.

[4] "Firecrackers director Jasmin Mozaffari is the reel deal". Ryerson University (به انگلیسی). Retrieved 2020-04-19.

[5] Wilner, Norman (2018-08-01). "TIFF 2018: Rob Stewart, Denys Arcand, Jennifer Baichwal films among Canadian titles". NOW Magazine (به انگلیسی). Retrieved 2020-04-19.^{^{[پیوند مرده]}}

[6] Keslassy, Elsa (2018-11-16). "'Firecrackers,' 'Skate Kitchen' Win Top Awards at Female-Centric Stockholm Film Festival". Variety (به انگلیسی). Retrieved 2020-04-19.

[7] Wilner, Norman (2018-12-05). "TIFF's Canada's Top Ten list skews a lot younger this year". NOW Magazine (به انگلیسی). Archived from the original on 7 June 2020. Retrieved 2020-04-19.

[:2-8] ۸٫۰ ^۸٫۱ Catsoulis, Jeannette (2019-07-11). "'Firecrackers' Review: Young, Angry and Trapped". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Retrieved 2020-04-19.

[9] Edelstein, David (2019-07-15). "Jasmin Mozaffari's Firecrackers Is a Debut Film to Watch". Vulture (به انگلیسی). Retrieved 2020-04-19.

[10] "Review: Canadian drama 'Firecrackers' marks the daring arrival of new talent". Los Angeles Times (به انگلیسی). 2019-07-11. Retrieved 2020-04-19.

[11] "'Firecrackers': Film Review". The Hollywood Reporter (به انگلیسی). Retrieved 2020-04-19.

[:3-12] ۱۲٫۰ ^۱۲٫۱ Debruge, Peter (2019-07-14). "Film Review: 'Firecrackers'". Variety (به انگلیسی). Retrieved 2020-04-19.

[13] Malyk, Lauren (6 February 2020). "Friedman wins 2020 TIFF-CBC screenwriter prize". Retrieved 2020-04-19.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

ن ب و جایزه بهترین کارگردان هنرهای تصویری کانادا
جوایز فیلم کانادا ۱۹۶۶–۱۹۷۸	ران کلی (۱۹۶۶) الن کینگ و ران کلی (۱۹۶۷) دان اوون (۱۹۶۸) پیتر پیرسون (۱۹۶۹) پل آلموند (۱۹۷۰) کلود جوترا (۱۹۷۱) ژیل کارل (۱۹۷۲) دیوید اکومبا (۱۹۷۳) بدون جایزه (۱۹۷۴) میشل بورو (۱۹۷۵) هاروی هارت (۱۹۷۶) ژان بودن (۱۹۷۷) دارین دوک (۱۹۷۸)
جایزه جینی ۱۹۸۰–۲۰۱۱	باب کلارک (۱۹۸۰) فرانسیس ماکیویچ (۱۹۸۱) ژیل کارل (۱۹۸۲) فیلیپ بوروس (۱۹۸۳) باب کلارک / دیوید کراننبرگ (۱۹۸۴) میشلین لانکتوت (۱۹۸۵) سندی ویلسون (۱۹۸۶) دنی آرکان (۱۹۸۷) ژان-کلود لوزون (۱۹۸۸) دیوید کراننبرگ (۱۹۸۹) دنی آرکان (۱۹۹۰) بروس برسفورد (۱۹۹۱) دیوید کراننبرگ (۱۹۹۲) فرانسوا جرارد (۱۹۹۳) آتوم اگویان (۱۹۹۴) روبر لپاژ (۱۹۹۵) دیوید کراننبرگ (۱۹۹۶) آتوم اگویان (۱۹۹۷) فرانسوا جرارد (۱۹۹۸) جرمی پودسوا (۱۹۹۹) دنی ویلنوو (۲۰۰۰) زاکارایاس کونک (۲۰۰۱) دیوید کراننبرگ (۲۰۰۲) دنی آرکان (۲۰۰۳) فرانسیس لکلرک (۲۰۰۴) ژان-مارک ولی (۲۰۰۵) شارل بینامه (۲۰۰۶) سارا پلی (۲۰۰۷) بنویت پیلون (۲۰۰۸) دنی ویلنوو (۲۰۰۹) دنی ویلنوو (۲۰۱۰) فیلیپه فالاردیو (۲۰۱۱)
جایزه هنرهای تصویری کانادا ۲۰۱۲–اکنون	کیم نگوین (۲۰۱۲) دنی ویلنوو (۲۰۱۳) زاویه دولان (۲۰۱۴) لنی آبراهامسون (۲۰۱۵) زاویه دولان (۲۰۱۶) آیسلینگ والش (۲۰۱۷) یاسمین مظفری (۲۰۱۸) اله-مایجا تیلفدرز و کاتلین هپبورن (۲۰۱۹)