یرسینیا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یرسینیا
رده‌بندی علمی
فرمانرو: باکتری ها
شاخه: پروتئوباکتریا
رده: گاماپروتئوباکتریا
راسته: انتروباکتریالس
تیره: انتروباکتریاسه
سرده: یرسینیا
van Loghem, 1944
گونه ها

Y. aldovae
Y. aleksiciae
Y. bercovieri
Y. enterocolitica
Y. frederiksenii
Y. intermedia
Y. kristensenii
Y. mollaretii
Y. pestis
Y. pseudotuberculosis
Y. rohdei
Y. ruckeri

یرسینیا (Yersinia)، یکی از جنس‌های مهم خانواده انتروباکتریاسه است. یرسینیا، باسیل‌های گرم منفی و بی‌هوازی اختیاری هستند. برخی از گونه‌های یرسینیا در انسان، بیماریزا هستند مانند یرسینیا پستیس (Y. pestis) که عامل طاعون است. جوندگان به عنوان مخزن اصلی یرسینیا شناخته می‌شوند. عفونت به یرسینیا هم از طریق خون (یرسینیا پستیس) و هم از طریق گوارشی (مانند خوردن و آشامیدن سبزیجات، فراورده‌های لبنی و گوشت آلوده به مدفوع و ادرار حیوانات آلوده) انتقال پیدا می‌کند[۱]. هنوز بحث‌هایی در مورد اینکه یرسینیا از طریق پروتوزوآ انتقال پیدا می‌کند، وجود دارد زیرا باکتری به عنوان انگل داخل سلولی اختیاری است. به همین دلیل، شاید از طریق آمیب‌ها انتقال پیدا کند[۲].

فیزیولوژی میکروبی

[ویرایش]

یکی از ویژگی‌های جالب یرسینیا، زنده ماندن و تکثیر فعال باکتری در دمای 1 تا 4 درجه سانتی گراد است (مانند غذاها و سالادهای موجود در یخچال!). یرسینیا به سرعت توسط مواد اکسیدکننده مانند پراکسید هیدروژن و پرمنگنات پتاسیم غیرفعال می‌شود.

بیماریزایی

[ویرایش]

یرسینیا پستیس عامل بیماری طاعون است.[۳] بیماری ایجاد شده توسط یرسینیا انتروکولیتیکا(Y.enterocoliticaیرسینیوز (Yersiniosis) نامیده می‌شود. یرسینیا سودوتوبرکلوزیس به ندرت ایجاد بیماری می‌کند. یرسینیا ممکن است با بیماری کرون (التهاب خودایمنی روده) مرتبط باشد[۴]. یرسینیا همچنین با نشانگان رایتر و آپاندیسیت کاذب مرتبط است[۵].

تاریخچه

[ویرایش]

یرسینیا اولین بار در سال ۱۸۹۴ توسط یرسین (باکتری‌شناس سوئیسی) و کیتاساتو (باکتری‌شناس ژاپنی) توصیف شد. یرسینیا پستیس در ابتدا پاستورلا پستیس نامیده می‌شد.[۶] در سال ۱۹۸۰، نام آن به یرسینیا پستیس تغییر یافت.

درمان

[ویرایش]

درمان طاعون، با کمک آنتی بیوتیک‌هایی مثل استرپتومایسن صورت می‌گیرد[۷].

منابع

[ویرایش]
  1. Ryan KJ; Ray CG (editors) (2004). Sherris Medical Microbiology (4th ed.). McGraw Hill. pp. 368–70. ISBN 0-8385-8529-9.
  2. Bichai, F.; Payment, P.; Barbeau, B. (2008). "Protection of waterborne pathogens by higher organisms in drinking water: a review". Can. J. Microbiol. 54 (7): 509–524. doi:10.1139/W08-039. PMID 18641697
  3. دکتر عالی شاهی ، دانشیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
  4. Malekzadeh, F.; Alberti, C.; Nouraei, M.; Vahedi, H.; Zaccaria, I.; Meinzer, U.; Nasseri-Moghaddam, S.; Sotoudehmanesh, R. et al. (2009). "Crohn's disease and early exposure to domestic refrigeration" (Free full text). PLoS ONE 4 (1): e4288. Bibcode 2009PLoSO...4.4288M. doi:10.1371/journal.pone.0004288. PMC 2629547. PMID 19177167.
  5. Nikkari, S.; Merilahti-Palo, R.; Saario, R.; Söderstrom, K. O.; Granfors, K.; Skurnik, M.; Toivanen, P. (1992). "Yersinia-triggered reactive arthritis. use of polymerase chain reaction and immunocytochemical staining in the detection of bacterial components from synovial specimens". Arthritis & Rheumatism 35 (6): 682–687. doi:10.1002/art.1780350613.
  6. Loghem, J. J. (1944). "The classification of the plague-bacillus". Antonie van Leeuwenhoek 10 (1–2): 15–16. doi:10.1007/BF02272779. PMID 20990853.
  7. Yersinia entry in LPSN [Euzéby, J.P. (1997). "List of Bacterial Names with Standing in Nomenclature: a folder available on the Internet". Int J Syst Bacteriol 47 (2): 590-2. doi:10.1099/00207713-47-2-590. ISSN 0020-7713.