یهودا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یهودا
יהודה בציור מאת הוראס ורנה, 1840
اطلاعات شخصی
زاده	۱۵۶۶ پ.م.  Paddan-Aram
درگذشته	ناشناخته
همسر	Bat Choua
فرزندان	فارص Zerah ار اونان شالح پسر یهودا
والدین	یعقوب  (پدر) لیه  (مادر)
خویشاوندان	دینه یوسف نفتالی شمعون لاوی بنیامین دان زبولون رئوبن یساکار جاد اشیر

یِهودا (عبری: יְהוּדָה به معنی خداوند پرستش می‌شود) پسر چهارم یعقوب و لیه و برادر کوچک‌تر رئوبن، شمعون و لاوی؛ و برادر بزرگ‌تر یساکار و زبولون بود.^[۱] یهودا از نیاکان بوعز، داوود و عیسی^[۲] است. او با دختری از کنعان به نام شوعه ازدواج کرد. یهودا که پدرشوهر تامار بود، با تامار که عروسش نیز بود، همبستر شد که این عمل وی بعدها در شریعت موسی^[۳] ممنوع شد، یهودا از تامار صاحب دو پسر به نام‌های فارص و زارح گردید (طبق کتاب مقدس داود از نسل فارص است). یهودا پس از آن‌که از حامله شدن تامار آگاهی یافت، دستور داد او را زندان کنند و سپس به گناه زنا در آتش بسوزانند، اما وقتی فهمید که از خود او حامله شده است گفت تامار از من بیگناه‌تر است و او را رها کرد.^[۴] قوم یهود از نسل یهودا است.^[۵]

• تامار
• ار
• اونان

• کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: انتشارات اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ‎۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
• یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
• جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴

این یک مقالهٔ خرد یهودیت است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.