دستگاه بلوری شش‌گوشه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دستگاه بلوری شش‌گوشه یا هگزاگونال (به انگلیسی: Hexagonal crystal system) یکی از ۷ دستگاه بلوری (دستگاهی که با سه بردار شناخته می‌شود) است. یکی از ساختارهای فشرده‌است که در آن فضای تهی میان اتم‌ها به کمینه کاهش یافته‌است یا به دیگر سخن انباشتگی بسته دارد. بیش تر فلزها، آلیاژها و حتی سرامیک‌ها دارای ساختارهایی از گونهٔ مکعبی هستند و کم‌تر فلزها و آلیاژهایی هستند که دارای چنین ساختاری (شش‌گوشه) باشند؛ مانند Mg و Zn. در دانش کانه‌شناسی بیشتر به ساختارهای هگزاگونال (شش گوشه) برمی‌خوریم.

• ساختار بلوری
• شبکه براوه