طرطوس - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
طرطوس | |
---|---|
Tartus | |
کشور | سوریه |
استان | طرطوس |
شهرستان | طرطوس |
حکومت | |
• فرماندار | واهب حسن زینالدین |
جمعیت (سرشماری ۲۰۰۴[۱]) | |
• شهر | ۱۱۵۷۶۹ |
• کلانشهری | ۱۶۲۹۸۰ |
منطقهٔ زمانی | یوتیسی ۲+ (EET) |
• تابستانی (DST) | یوتیسی ۳+ (EEST) |
کد منطقه | ۴۳ (۹۶۳)+ |
وبگاه | www |
طَرطوس شهر و بندری در جنوبغربی سوریه، بر ساحل دریای مدیترانه است. از کهنشهرهایی است که به دستور امپراتور کنستانتین در سال ۳۴۶ بازسازی شد و در دورهٔ رومیان و بیزانسیها شکوفا گشت.[۲]
این شهر با ۹۳ هزار نفر جمعیت مرکز استان طرطوس و بزرگترین شهر این استان است.
طرطوس پس از لاذقیه دومین بندر بزرگ در کرانههای سوریه است و شهری است تجاری و گردشگری. بیشتر مردم طرطوس عربهای مدیترانهٔ خاوری هستند ولی در حدود ۳ هزار یونانیتبار نیز در شهرک حمیدیه در جنوب طرطوس زندگی میکنند. از زمان آغاز جنگ در عراق، چند هزار مهاجر عراقی نیز به طرطوس آمدهاند.[۳][۴]
جزیره اَرواد که تنها جزیره مسکونی سوریه است در چند کیلومتری کرانهٔ طرطوس واقع شدهاست.
طرطوس هوایی معتدل و بارش زیاد دارد. نمناکی هوا در تابستان گاه به ۸۰ درصد میرسد.
پیشینه
[ویرایش]تاریخ طرطوس به سدهٔ دوم پیش از میلاد میرسد. در آن زمان یک مهاجرنشین فنیقی به نام آرادوس در این مکان بنیاد شد.
بعدها نام آن به آنتیآرادوس تغییر یافت که در لاتین به معنی «روبهروی آرادوس» است.
اهمیت استراتژیک برای روسیه
[ویرایش]بندر طرطوس در دوران اتحاد جماهیر شوروی به پایگاهی برای کشتیهای روسی در دریای مدیترانه بدل شده بود.[۵]
نیروی دریایی روسیه در شهر بندری طرطوس در دریای مدیترانه پایگاهی دریایی را تا سال ۲۰۴۲ میلادی در رهن دارد و از آنجایی که اگر این پایگاه را از دست بدهد، دریای مدیترانه تبدیل میشود به یک دریای تحت کنترل پیمان آتلانتیک شمالی، از این روی شهر بندری طرطوس در روابط سوریه و روسیه دارای اهمیتی استراتژیک است.[۶]
منابع
[ویرایش]- ↑ Tartus city population
- ↑ بعلبکی، منیر (۱۹۸۰). «Tartus». دانشنامه المورد. ج. ۹. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۷۵. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ "Syria Provinces". www.statoids.com.
- ↑ "world population review". Tartus Population. world population review.
- ↑ دلبستگیهای روسیه در سوریه، بیبیسی فارسی
- ↑ میان ایرونی و ایرانی تفاوت است - مصاحبه با امیر طاهری (بخش دوم)