مرکورکرم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مرکورکرم
نام‌گذاری آیوپاک dibromohydroxymercurifluorescein
دیگر نام‌ها دوا گلی
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	129-16-8
کم‌اسپایدر	10808965 Y
شمارهٔ ئی‌سی	204-933-6
KEGG	D00861 Y
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
SMILES [Na+].[Na+].[O-]C(=O)c4ccccc4C=1c3cc(Br)c([O-])c([Hg]O)c3O/C/2=C/C(=O)C(/Br)=C\C=1\2
InChI InChI=1S/C20H9Br2O5.Hg.2Na.H2O/c21-13-5-11-17(7-15(13)23)27-18-8-16(24)14(22)6-12(18)19(11)9-3-1-2-4-10(9)20(25)26;;;;/h1-7,24H,(H,25,26);;;;1H2/q;3*+1;/p-3 Y Key: SQFDQLBYJKFDDO-UHFFFAOYSA-K Y InChI=1/C20H9Br2O5.Hg.2Na.H2O/c21-13-5-11-17(7-15(13)23)27-18-8-16(24)14(22)6-12(18)19(11)9-3-1-2-4-10(9)20(25)26;;;;/h1-7,24H,(H,25,26);;;;1H2/q;3*+1;/p-3/rC20H10Br2HgO6.2Na/c21-12-5-10-15(7-14(12)24)29-19-11(6-13(22)18(25)17(19)23-28)16(10)8-3-1-2-4-9(8)20(26)27;;/h1-7,25,28H,(H,26,27);;/q;2*+1/p-2 Key: SQFDQLBYJKFDDO-ISOIBTJNAR
خصوصیات
فرمول مولکولی	C20H8Br2HgNa2O6
جرم مولی	۷۵۰٫۶۵ g mol−1
شکل ظاهری	dark green solid
خطرات
کدهای ایمنی	R۲۶ R۲۷ R۲۸ R33 R50 R53
شماره‌های نگهداری	S۱۳ S۲۸ S۳۶ S45 S60 S61
خطرات اصلی	سمی، خطرناک برای محیط
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
Y (بررسی) (چیست: Y/N؟)
Infobox references

مرکورکرم (به انگلیسی: Mercurochrome) (در فرهنگ عامیانه دوا گلی^[۱]) نام تجاری ماده‌ای حاوی مربرومین (به انگلیسی: Merbromin) است. از این ماده برای گندزدایی موضعی بریدگی‌های جزئی و خراش‌ها استفاده می‌شود. مربرومین ترکیب نمک جیوهٔ ارگانیک دی‌سدیم و فلورسین سدیم است. به دلیل وجود جیوه در این محلول دیگر مصارف پزشکی ندارد.^[۲]

هنگامی که بر روی زخم مالیده شود، لکه‌های تیره قرمز رنگ روی پوست باعث می‌شود التهابی که نشان‌دهنده‌ٔ عفونت است سخت‌تر تشخیص داده شود. به جای مرکورکروم می‌توان از موادی مانند کلروکسیلنول یا پوویدون آیوداین استفاده کرد. اگر مرکورکرم حاوی ۲٪ مربرومین باشد و بقیه محلول، الکل یا آب باشد بدون نسخه پزشک قابل فروش است.^[۲]

دکتر یونگ (به انگلیسی: Hugh H. Young) و وایت^[۳] (به انگلیسی: white) خاصیت گندزدایی این ماده را در سال ۱۹۱۹ میلادی در بیمارستان جان هاپکینز کشف کردند. این ماده به سرعت توسط پزشکان و پدر و مادرها بر روی زخم‌ها به کار برده شد؛ اما به دلیل احتمال مسمومیت جیوه توسط اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۹۸ از فهرست داروهای ایمن خارج شد.^[۲]