VLA-4 - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اینتگرین بتا ۱
اینتگرین بتا ۱
شناساگرها
نماد	ITGB1
نمادهای دیگر	CD29
آنتره	3688
HUGO	6153
میراث مندلی در انسان	135630
RefSeq	NP_002202
یونی‌پورت	P05556
اطلاعات دیگر
جایگاه	Chr. 10 p11.22

اینتگرین آلفا ۴
اینتگرین آلفا ۴
شناساگرها
نماد	ITGA4
آنتره	3676
HUGO	6140
میراث مندلی در انسان	192975
RefSeq	NP_000876
یونی‌پورت	P13612
اطلاعات دیگر
جایگاه	Chr. 2 q31.3

آنتی‌ژن بسیار تأخیری ۴ (انگلیسی: Very Late Antigen-4) یا به اختصار VLA-4 که با نام «اینتگرین آلفا ۴ بتا ۱» (α4β1) هم شناخته می‌شود، یک اینتگرین است که از دو زیرواحدِ اینتگرین آلفا ۴ و اینتگرین بتا ۱ تشکیل شده‌است که اولی ۱۵۵ کیلو دالتون و دومی ۱۵۰ کیلو دالتون وزن دارند.^[۱]

این پروتئین بر روی سطح یاخته‌های بنیادی، نیایاخته‌ها، لنفوسیت‌ها، مونوسیت‌ها، سلول‌های کشنده طبیعی، ائوزینوفیل‌ها و نوتروفیل‌ها بیان می‌شود. وظیفهٔ این پروتئین تقویت پاسخ التهابی توسط سیستم ایمنی بدن از طریق کمک به تحرک و ورود گلبول‌های سفید به بافتی است که نیازمند التهاب است. این پروتئین همچنین نقش کلیدی و مهمی در چسبندگی سلولی دارد.

اهمیت بالینی

در بیماری ام‌اس، اینتگرین VLA-4 برای فرایندهایی که طی آنها، لنفوسیت‌های تی از سد خونی مغزی عبور و خود را به مغز می‌رسانند، اهمیت زیادی دارد. ثابت شده که شدت بیماری ام‌اس با بیان ژنی اینتگرین آلفا ۴ ارتباط آماری مثبتی دارد.^[۲] یکی از راه‌های بالقوهٔ درمان واکنش‌های خودایمنی، مهار عملکرد VLA-4 است تا لنفوسیت‌های تی فعال نتوانند به مغز راه یافته و موجب تخریب میلین شوند.^[۳]

همچنین متخصصان دریافته‌اند که فعل‌وانفعال‌های لیگاندی VLA-4، حساسیت بیماران مبتلا به سرطان‌های خون را نسبت به داروهای شیمیایی متأثر می‌کند.^[۴]

منابع

↑ Yang GX, Hagmann WK (May 2003). "VLA-4 antagonists: potent inhibitors of lymphocyte migration". Medicinal Research Reviews. 23 (3): 369–92. doi:10.1002/med.10044. PMID 12647315.
↑ Sheremata WA, Minagar A, Alexander JS, Vollmer T (November 2005). "The role of alpha-4 integrin in the aetiology of multiple sclerosis: current knowledge and therapeutic implications". CNS Drugs. 19 (11): 909–22. doi:10.2165/00023210-200519110-00002. PMID 16268663.
↑ Paul, William E. (September 1993). "Infectious Diseases and the Immune System". Scientific American. 269 (3): 111–114. ISBN 978-0-226-74264-9. {{cite journal}}: Unknown parameter |name-list-format= ignored (|name-list-style= suggested) (help)
↑ Imai Y, Shimaoka M, Kurokawa M (May 2010). "Essential roles of VLA-4 in the hematopoietic system". International Journal of Hematology. 91 (4): 569–75. doi:10.1007/s12185-010-0555-3. PMID 20352381.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «VLA-4». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ اوت ۲۰۱۹.

پیوند به بیرون

Integrin alpha4beta1 در سرعنوان‌های موضوعی پزشکی (MeSH) در کتابخانهٔ ملی پزشکی ایالات متحدهٔ آمریکا

این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی مولکولی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[Yang_2003-1] Yang GX, Hagmann WK (May 2003). "VLA-4 antagonists: potent inhibitors of lymphocyte migration". Medicinal Research Reviews. 23 (3): 369–92. doi:10.1002/med.10044. PMID 12647315.

[Sheremata_2005-2] Sheremata WA, Minagar A, Alexander JS, Vollmer T (November 2005). "The role of alpha-4 integrin in the aetiology of multiple sclerosis: current knowledge and therapeutic implications". CNS Drugs. 19 (11): 909–22. doi:10.2165/00023210-200519110-00002. PMID 16268663.

[3] Paul, William E. (September 1993). "Infectious Diseases and the Immune System". Scientific American. 269 (3): 111–114. ISBN 978-0-226-74264-9. {{cite journal}}: Unknown parameter |name-list-format= ignored (|name-list-style= suggested) (help)

[Imai_2010-4] Imai Y, Shimaoka M, Kurokawa M (May 2010). "Essential roles of VLA-4 in the hematopoietic system". International Journal of Hematology. 91 (4): 569–75. doi:10.1007/s12185-010-0555-3. PMID 20352381.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]