7e dynastie van Egypte
De 7e dynastie van het oude Egypte was een periode zonder centraal gezag, met snel opeenvolgende farao's. Volgens Manetho was het een periode van anarchie, met 70 koningen die bij elkaar 70 dagen regeerden.
De koningen die tijdens de 7e dynastie regeerden (van ca. 2216-2134 v.Chr.), volgden elkaar snel op en hadden geen controle over geheel Egypte. Provinciale ambtenaren werden niet langer door de koning benoemd, hun ambt was erfelijk geworden. Hierdoor ontstonden in de provincies machtige families, die onderling met elkaar rivaliseerden, wat leidde tot een versnippering van het land. Er zijn veel namen van farao's die in deze periode geplaatst kunnen worden, maar exacte data voor regeringsperiodes zijn niet bekend.
Farao's
[bewerken | brontekst bewerken]- Netjerkare
- Menkare
- Neferkare II
- Nerferkare (III) Neby
- Djedkare (II) Shemai
- Neferkare (IV) Khendu
- Merenhor
- Neferkamin I
- Nikare
- Neferkare (V) Tereru
- Neferkahor
Galerij
[bewerken | brontekst bewerken]- 40=Netjerkare, 41=Menkare, 42=Neferkare II, 43=Neferkare-Neby, 44=Djedkare Shemai, 45=Neferkare Khendu, 46=Merenhor en 47=Neferkamin
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Zie de categorie 7e dynastie van Egypte van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.