Alfred Cornu

Marie Alfred Cornu (Orléans, 6 maart 1841 - 12 april 1902) was een Franse wetenschapper. Cornu leverde een breed scala aan bijdragen op het gebied van optica en spectroscopie, maar staat het meest bekend om het aanzienlijk verhogen van de nauwkeurigheid van berekeningen van de lichtsnelheid.

Alfred Cornu werd opgeleid aan de École polytechnique en de École des mines. In 1867 werd hij werkzaam als natuurkundeprofessor aan de École polytechnique, een functie die hij de rest van zijn leven behield.

In 1878 maakte Cornu aanpassingen aan een eerdere methode om de lichtsnelheid te meten die Hippolyte Fizeau in de jaren 1840 ontwikkelde. De veranderingen en verbeterde apparatuur resulteerden in de meest nauwkeurige meting tot die tijd, 299,990 km per seconde. Voor die prestatie werd hij toegelaten tot de Franse Academie van Wetenschappen, en hij ontving de Prix La Caze en de Rumford Medal van de Royal Society.

Andere belangrijke prestaties van Cornu omvatten een fotografische studie van ultraviolette straling en het tot stand brengen van een grafische benadering, bekend als de Cornu-spiraal, voor het berekenen van lichtintensiteiten in Fresnel-diffractie. Als voorstander van de golftheorie van licht was Cornu ook geïnteresseerd in de relatie tussen elektriciteit en optica en het begrip van weersverschijnselen. Hij speelde een belangrijke rol bij de oprichting van het Observatorium van Nice en werd in 1886 verbonden aan het Bureau des longitudes. Hij ontving verschillende onderscheidingen tijdens zijn leven, waaronder een eredoctoraat van de Universiteit van Cambridge dat drie jaar voor zijn dood in april 1902 werd toegekend.