Amerikaanse kerkuil
Amerikaanse kerkuil IUCN-status: Niet geëvalueerd | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Amerikaanse kerkuil | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Tyto furcata (Temminck, 1827) | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Amerikaanse kerkuil op Wikispecies | |||||||||||||
|
De Amerikaanse kerkuil (Tyto furcata) is een uil uit de familie van kerkuilen (Tytonidae).
Taxonomie
[bewerken | brontekst bewerken]Uit moleculair genetisch onderzoek bleek dat de in de Nieuwe Wereld voorkomende ondersoorten van de kerkuil als een afzonderlijke clade kan worden opgevat.[1] Deze groep van ondersoorten kan worden beschouwd als een afzonderlijke soort.[2]
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]De Amerikaanse kerkuil telt twaalf ondersoorten:[3]
- T. f. pratincola (Bonaparte, 1838): zuidelijk Canada en het noordoosten van de Verenigde Staten tot Oost-Nicaragua, Hispaniola, Bermuda, Bahama-eilanden.
- T. f. guatemalae (Ridgway, 1874): West-Guatemala tot Panama en Noord-Colombia
- T. f. bondi Parkes & Phillips, AR, 1978: Bay Island (voor de kust van Honduras)
- T. f. niveicauda Parkes & Phillips, AR, 1978: Pines, eilandje bij Cuba
- T. f. furcata (Temminck, 1827): Cuba, Kaaimaneilanden en Jamaica
- T. f. nigrescens (Lawrence, 1878): Dominica
- T. f. insularis (Pelzeln, 1872): Kleine Antillen
- T. f. bargei (Hartert, 1892): Nederlandse Antillen
- T. f. contempta (Hartert, 1898): Andes van Venezuela tot Peru
- T. f. hellmayri Griscom & Greenway, 1937: Guiana's en het noorden van Brazilië
- T. f. tuidara (Gray, JE, 1828): Midden-Brazilië tot Vuurland
- T. f. punctatissima (Gould & Gray, GR, 1838): Galapagoseilanden
Status
[bewerken | brontekst bewerken]De Amerikaanse kerkuil komt niet als aparte soort voor op de lijst van het IUCN, maar is daar nog een ondersoort van de kerkuil (T. alba).
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ (en) Wink M. et al. 2009. Molecular phylogeny of owls (Strigiformes) inferred from DNA sequences of the mitochondrial cytochrome b and the nuclear RAG-1 gene. Ardea 97(4): 581–591. Gearchiveerd op 2 oktober 2017.
- ↑ König, C., Weick, F., Becking, J.-H. (2008). Owls of the World, 2. A&C Black Publishers Ltd., Londen, Verenigd Koninkrijk. ISBN 978-0-7136-6548-2.
- ↑ (en) Gill F, D Donsker & P Rasmussen (Eds). 2023. IOC World Bird List (v13.1). DOI:10.14344/IOC.ML.13.1