Annibale de Gasparis

Annibale de Gasparis
Annibale de Gasparis
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum	9 november 1819
Geboorteplaats	Bugnara
Overlijdensdatum	21 maart 1892
Overlijdensplaats	Napels
Wetenschappelijk werk
Vakgebied	astronomie, mathematica
Alma mater	Universiteit van Napels Federico II
Handtekening
Portaal    Astronomie

Annibale de Gasparis (Bugnara, 9 november 1819 – Napels, 21 maart 1892) was een Italiaans astronoom.

Na zijn opleiding aan de seminaries van Sulmona en Chieti ging hij in 1838 naar Napels, om een opleiding tot ingenieur te volgen. Vanaf 1839 was hij astronomo alunno bij het Observatorium van Capodimonte. Zijn eerste mathematische publicatie verscheen in 1845: voor zijn artikel over de omloopbaan van de planetoïde Vesta verleende de Universiteit van Napels hem in 1846 een eredoctoraat (laurea ad honorem). Van 1860 tot zijn emeritaat in 1889 was hij gewoon hoogleraar voor astronomie, geodesie en mathematische geografie aan de Universiteit van Napels. Van 1864 tot 1889 was de Gasparis directeur van het Astronomisch Observatorium van Capodimonte in Napels, waar hij al sinds 1855 als een van de belangrijkste astronomen werkte. Hij ontdekte negen planetoïden.

In 1861 werd hij benoemd tot senator.

De 30 km grote maankrater de Gasparis, de maanrille Rimae de Gasparis, alsook de planetoïde (4279) De Gasparis zijn naar hem genoemd.

In totaal heeft Annibale De Gasparis 9 planetoïden ontdekt::

• 10 Hygiea, 12 april 1849
• 11 Parthenope, 11 mei 1850
• 13 Egeria, 2 november 1850
• 15 Eunomia, 29 juli 1851
• 16 Psyche, 17 maart 1852
• 20 Massalia, 19 september 1852
• 24 Themis, 5 april 1853
• 63 Ausonia, 10 februari 1861^[1]
• 83 Beatrix, 26 april 1865

• (it) Gargano, Mauro (2014). Annibale de Gasparis. Polvere di Stelle: het culturele erfgoed van de Italiaanse astronomie. Gearchiveerd op 17 mei 2021.
• Publicaties van Annibale de Gasparis