French
DeutschAugust Schmidhuber
| August Schmidhuber | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
SS-Standartenführer August Schmidhuber | ||||
| Geboren | 8 mei 1901 Augsburg, Koninkrijk Beieren, Duitse Keizerrijk | |||
| Overleden | 19 februari 1947 Belgrado, SR Servië, SFR Joegoslavië | |||
| Rustplaats | Belgrado, Servië[1] | |||
| Religie | Rooms-Katholiek, kerkuittreding op 14 mei 1935 daarna Gottgläubig[2] | |||
| Land/zijde | .svg){kind=small} Duitse Keizerrijk.svg){kind=small} Weimarrepubliek.svg){kind=small} nazi-Duitsland | |||
| Onderdeel | .svg){kind=small} Deutsches Heer.svg){kind=small} ReichswehrVrijkorps von Epp  Sturmabteilung Allgemeine-SS SS-Verfügungstruppe Waffen-SS | |||
| Dienstjaren | 1919 - 1931 1933 - 1945 | |||
| Rang |   SS-Brigadeführer en Generalmajor in de Waffen-SS | |||
| Eenheid | Vrijkorps von Epp 5 mei 1919 - 15 juni 1919[3][4] 9.Kie/Schützen Rgt 42 16 juni 1919 - 30 september 1919[4] 11.Kie/Gebirgsjägerregiment 19[3] 1 januari 1921 - 4 mei 1931[5] SA-Gruppe Hochland 16 juli 1933[3] - 1 januari 1934[2] SA-Schule "Seeo" 1 januari 1934 - 31 oktober 1934[6][2] | |||
| Bevel | 7./SS-Standarte 1 17 mei 1935 - 1 februari 1936[6][2] I./Germania 1 mei 1939 - 1 december 1941[6] II./SS-Infanterie-Regiment 11 14 oktober 1941 - 15 april 1942[6][7] SS-Gebirgsjäger-Regiment 2[6] 15 april 1942 - 22 oktober 1942[7] SS-Freiwilligen-Gebirgsjäger-Regiment 14 22 oktober 1943 - 17 april 1944[6][8] Plaatsvervangend commandant 7. SS-Freiwilligen-Gebirgs-Division Prinz Eugen 28 november 1943 - december 1943[8] 21. Waffen-Gebirgs-Division der SS Skanderbeg (albanische Nr. 1) 17 april 1944 - 11 december 1944[9][8] 7. SS-Freiwilligen-Gebirgs-Division Prinz Eugen 20 januari 1945 - mei 1945[6][9][10] | |||
| Slagen/oorlogen | Tweede Wereldoorlog | |||
| Onderscheidingen | Zie decoraties | |||
| Ander werk | Brouwer 1916 - 1919[4] Gouverneur van Dubrovnik 12 september 1943[11] | |||
| ||||
August Schmidhuber (Augsburg, 8 mei 1901 - Belgrado, 19 februari 1947), was een SS-Brigadeführer (brigadegeneraal) en Generalmajor in de Waffen-SS tijdens de Tweede Wereldoorlog.[12]
Hij werd schuldig bevonden aan oorlogsmisdrijven en werd veroordeeld tot de dood door ophanging.
Leven
[bewerken | brontekst bewerken]Op 8 mei 1901 werd August Schmidhuber geboren in Augsburg. Hij was de zoon van een regeringsfunctionaris. Na het basisonderwijs, volgde Schmidhuber voor drie jaar een opleiding tot brouwer in de brouwerij van Rudolf Sietz[6] tot 1919. Op 5 mei 1919 meldde hij zich voor twaalf jaar aan in de Reichswehr. Na zijn basisopleiding in Ulm, werd hij geplaatst bij het Schützenregiment 42. Hierna werd Schmidhuber overgeplaatst naar het 11./Gebirgsjägerregiment 19. Op 1 november 1926 werd hij bevorderd tot Oberfeldwebel (sergeant). Op 4 mei 1927 trouwde Schmidhuber met Agnes Heine[6]. Het echtpaar bleef kinderloos[5]. Op 4 mei 1931 nam hij ontslag uit het leger[3][6]. Hij ging weer werken als brouwer, en werd lid van de Beierse Volkspartij. Hij kandideerde voor de landraad van het Landkreis Lindau.
Op 16 juli 1933 werd Schmidhuber lid van de Sturmabteilung, en werd als SA-Oberscharführer (sergeant) in de SA-Gruppe Hochland geplaatst. Vanaf 1 januari 1934 tot 31 oktober 1934 was hij commandant van de SA-Schule "Seeo". Op 17 mei 1935 stapte hij over naar de SS-Verfügungstruppe, en werd als SS-Obersturmführer (eerste luitenant) commandant van de 7e Sturmbann in het SS-Standarte 1. Vanaf februari 1936 tot mei 1938 was Schmidhuber compagniecommandant in het regiment SS-Standarte "Germania", en werd op 13 september 1936 bevorderd tot SS-Hauptsturmführer (kapitein). Op 1 mei 1939 nam hij van Werner Dörffler-Schuband het commando van het 1e bataljon in regiment "Germania" over. Hij nam met zijn bataljon deel aan de Poolse Veldtocht en de slag om Frankrijk, hiervoor werd hij onderscheiden met de beide klassen van het IJzeren Kruis 1939. Op 1 januari 1941 werd Schmidhuber commandant van het 2e bataljon in het SS-Infanterie-Regiment 11, en nam op 14 oktober 1941 het commando over het gehele regiment op zich. Het regiment werd wegens zware verliezen ontbonden, en de overgebleven manschappen werden verdeeld over de regimenten "Der Führer" en "Deutschland“ en de divisie "Das Reich“. Schmidhuber bleef het bevel voeren over de overblijfselen van de regimentsstaf tot april 1942, toen de divisie voor nieuwe uitrusting naar Frankrijk werd gestuurd. Op 21 juni 1941 werd hij bevorderd tot SS-Obersturmbannführer (luitenant-kolonel). Hierna volgde zijn benoeming tot commandant van het SS-Gebirgsjäger-Regiment 2 (later SS-Freiwilligen-Gebirgsjäger-Regiment 14) in de divisie "Prinz Eugen". In deze functie werd Schmidhuber op 20 april 1943 bevorderd tot SS-Standartenführer (kolonel). Vanaf 28 november 1943 tot december 1943 verving hij Carl von Oberkamp, die vanwege ziekte afwezig was, als commandant van de divisie "Prinz Eugen".
Op 17 april 1944 werd Schmidhuber benoemd tot commandant van de 21e Waffen-Gebirgs-Division der SS "Skanderbeg", die in oprichting was. Hij werd op 21 juni 1944 bevorderd tot SS-Oberführer.
Net als de divisie "Prinz Eugen", trad de divisie, die grotendeels bestond uit Albanese vrijwilligers en Duitse kaderpersoneel bestond, extreem brutaal op tegen vermeende en daadwerkelijke partizanen, waarbij gewelddadige excessen niet zelden voorkwamen, waarvan sommige specifiek gericht waren op de burgerbevolking. Naarmate de oorlog vorderde, verloor de divisie door deserties manschappen, en hield zo praktisch op te bestaan bij de jaarwisseling van 1944/45. De divisie werd ontbonden, en de rest van de divisie werd onder het bevel van de divisie "Prinz Eugen" gezet.
Op 20 januari 1945 werd Schmidhuber als opvolger van Otto Kumm benoemd tot commandant van 7. SS-Freiwilligen-Gebirgs-Division Prinz Eugen. En werd als zodanig op 30 januari 1945 bevorderd tot SS-Brigadeführer en Generalmajor in de Waffen-SS.
Aan het einde van de oorlog, werd hij in Slovenië door het Rode Leger krijgsgevangen gemaakt. Hij werd uitgeleverd aan Belgrado, en door een Joegoslavische militaire rechtbank beschuldigd van deelname aan bloedbaden, deportaties en wreedheden tegen burgers en veroordeeld tot de dood door ophanging.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Schmidhuber bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Waffen-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.
| Datum | Deutsches Heer | Reichswehr | Sturmabteilung | Allgemeine-SS | Waffen-SS |
|---|---|---|---|---|---|
| 5 mei 1919[3][6][13] | Schütze | — | — | — | — |
| 1 juli 1921[6][13] | — | Oberschütze | — | — | — |
| 1 oktober 1922[3][6][13] | — | Gefreiter | — | — | — |
| 1 november 1923[3][6][13] | — | Oberjäger (Unteroffizier) | — | — | — |
| 1 april 1926[6][13] | — | Unterfeldwebel | — | — | — |
| 1 november 1926[3][6][13] | — | Oberfeldwebel | — | — | — |
| 16 juli 1933[3][6][13] | — | — | SA-Oberscharführer | — | — |
| 17 mei 1935[3][14][13] | — | — | — | SS-Obersturmführer | — |
| 13 september 1936[3][14][13] | — | — | — | SS-Hauptsturmführer | — |
| 30 januari 1939[3][6][13] | — | — | — | SS-Sturmbannführer | — |
| 21 juni 1941[3][15][13] | — | — | — | — | SS-Obersturmbannführer der Waffen-SS[13] |
| 30 april 1943[13] (met ingang van 20 april 1943[3][6][13]) | — | — | — | — | SS-Standartenführer der Waffen-SS[13] |
| 8 juli 1944[13] (met ingang van 21 juni 1944[6][9][13]) | — | — | — | — | SS-Oberführer der Waffen-SS[13] |
| 30 januari 1945[6][9][13] | — | — | — | SS-Brigadeführer | Generalmajor in de Waffen-SS |
Lidmaatschapsnummer
[bewerken | brontekst bewerken]SS-nr: 266450[12][16] (lid geworden op 17 mei 1935[2])
Decoraties
[bewerken | brontekst bewerken]August Schmidhuber behaalde volgende decoraties:[16]
Selectie:
- Duits Kruis in goud op 3 augustus 1943 als SS-Standartenführer der Waffen-SS en Commandant van de SS Gebirgs Jäger Regiment 2/Prinz Eugen[3][6][4]
- IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse[15] (14 november 1939[3][6][4]) en 2e Klasse (4 oktober 1939[3][6][4])
- Ehrendegen des Reichsführers-SS[15] in 1936[4]
- SS-Ehrenring[15] in 1938[4]
- Medaille Winterschlacht im Osten 1941/42 in 1942[4]
- Orde van de Kroon van Koning Zvonimir, 1e Klasse met Eikenkrans en de titel van Vitez (vergelijkbaar met ridder) op 15 april 1944[6][4]
- Orde van het IJzeren Drieblad, 1e Klasse op 15 april 1944[6][4]
- Orde van het IJzeren Drieblad, 2e Klasse op 8 oktober 1943[6][4]
- Medaille ter Herinnering aan de 13e Maart 1938 in 1939[6][4]
- Duits Ruiterinsigne in zilver in 1936[4]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]
Noten
Bibliografie
- (en) Fischer, Bernd Jürgen, 1952- (1999). Albania at war, 1939-1945. Purdue University Press, West Lafayette, Ind.. ISBN 0585063885.
- (bs) Lopičić, Đorđe N.,. Nemački ratni zločini 1941-1945 : presude jugoslovenskih vojnih sudova, Beograd. ISBN 9788690632985.
- (de) Patzwall, Klaus D., Scherzer, Veit. ((2001)). Das deutsche Kreuz : 1941-1945 : Geschichte und Inhaber / 2.. Patzwall, Norderstedt. ISBN 393153345X.
- (en) Stein, George H., 1934- ((1966)). The Waffen SS; Hitler's elite guard at war, 1939-1945,. Cornell University Press, Ithaca, N.Y.,. ISBN 080140407X.
- (fr) Tixier, Thierry (2019). Allgemeine SS - Polizei - Waffen-SS Volume 2, SS BRIG FHR (Geen pagina vermelding). ISBN 978-1326548674. Geraadpleegd op 21 december 2020.
- (en) Yerger, Mark C (1999). Waffen-SS Commanders: The Army, Corps and Divisional Leaders of a Legend: Kruger to Zimmermann: The Army, Corps and Divisional Leaders of a Legend: Krüger to Zimmermann. Schiffer Military History, Atglen, 200, 203. ISBN 978-0764307690. Geraadpleegd op 15 september 2021.
- (de) Schulz, Andreas, Dieter Zinke (2011). Die Generale der Waffen-SS und der Polizei Band 5 SCHL - T. Biblio Verlag, Bissendorf, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51. ISBN 3-7648-3209-9.
Referenties
- ↑ (de) Volksbund.de: Schmidhuber. Geraadpleegd op 7 november 2022.
- ↑ a b c d e Schulz 2011, p.47.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Yerger 1999, p.200.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Schulz 2011, p.45.
- ↑ a b Schulz 2011, p.46.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab Tixier 2019, p.SS BRIG FHR SCHMIDHUBER.
- ↑ a b Schulz 2011, p.48.
- ↑ a b c Schulz 2011, p.50.
- ↑ a b c d Yerger 1999, p.203.
- ↑ Schulz 2011, p.51.
- ↑ Schulz 2011, p.49.
- ↑ a b (pl) Waldemar Sadaj [Scypion], Numery członków SS od 266 000 do 266 999.. www.dws-xip.pl. Gearchiveerd op 26 juni 2018. Geraadpleegd op 9 juli 2018.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Schulz 2011, p.44.
- ↑ a b (de) Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 01.12.1936. p.74-75. Geraadpleegd op 21 december 2020. Gearchiveerd op 4 december 2021.
- ↑ a b c d (de) Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 01.10.1942. p.22. Geraadpleegd op 21 december 2020. Gearchiveerd op 20 december 2021.
- ↑ a b (en) Schmidhuber, August - TracesOfWar.nl. www.tracesofwar.nl. Gearchiveerd op 13 november 2018. Geraadpleegd op 9 juli 2018.
| Voorganger: Niemand | Commandant van SS-Freiwilligen-Gebirgsjäger-Regiment 14 "Skanderbeg" 15 april 1942 – 28 november 1943 | Opvolger: SS-Sturmbannführer Bernhard Dietsche |
| | ||
| Voorganger: SS-Brigadeführer Josef Fitzthum | Commandant van 21. Waffen-Gebirgs-Division der SS Skanderbeg (albanische Nr. 1) 1 mei 1944 – januari 1945 | Opvolger: SS-Obersturmbannführer Alfred Graf |
| | ||
| Voorganger: SS-Brigadeführer Otto Kumm | Commandant van 7. SS-Freiwilligen-Gebirgs-Division Prinz Eugen 20 januari 1945 – 8 mei 1945 | Opvolger: Niemand |