Belgisch kampioenschap wielrennen voor heren elite met contract
Het Belgisch kampioenschap wielrennen voor Elite met contract is een jaarlijkse wielerwedstrijd in België voor renners met Belgische nationaliteit en lid van een professioneel wielerteam. Er wordt gereden voor de nationale titel.
Dit kampioenschap op de weg werd voor het eerst in 1894 gehouden en toen gewonnen door Léon Houa. Tot 1995 was deze wedstrijd bekend als het Belgisch kampioenschap voor Beroepsrenners, daarna kreeg het de huidige benaming. De naam Elite met contract wordt gebruikt om zo het verschil met de Elite zonder contract of Elite 2 duidelijk te maken. Tijdens de oorlogsjaren 1940-43 werd door een reorganisatie van de categorieën door de Koninklijke Belgische Wielrijdersbond (KBWB) deze wedstrijd tijdelijk het kampioenschap voor Profs A, in 1943 zelfs kampioenschap voor Seniors.
De meeste zeges op het Belgisch wielerkampioenschap op de weg zijn behaald door Tom Steels (viermaal), gevolgd door Rik Van Steenbergen en Stijn Devolder (driemaal). De huidige Belgisch kampioen bij de elite is Arnaud De Lie.
Erelijst
[bewerken | brontekst bewerken] Rik Van Looy (links) won het BK twee keer (1958 en 1963). |
Carlo Bomans is de Belgische kampioen van 1989. |
Wilfried Nelissen werd midden jaren 90 twee keer op rij Belgisch kampioen. |
Tom Steels is recordhouder met vier Belgische titels (1997, 1998, 2002, 2004). |
Niko Eeckhout won op 37-jarige leeftijd de Belgische titel. |
Jürgen Roelandts is de kampioen van 2008. |
Philippe Gilbert veroverde de titel in 2011 en 2016. |
Tom Boonen werd in 2009 en 2012 Belgisch kampioen. |
Stijn Devolder won in 2013 voor de derde keer het BK. |
Meervoudige winnaars
[bewerken | brontekst bewerken]Renners in het cursief gedrukt zijn renners die nu nog actief zijn.
Overwinningen | Renner | Jaren |
---|---|---|
4 | Tom Steels | 1997 + 1998 + 2002 + 2004 |
3 | Rik Van Steenbergen | 1943 + 1945 + 1954 |
Stijn Devolder | 2007 + 2010 + 2013 | |
2 | Henri Luyten | 1895 + 1896 |
Henri Bertrand | 1897 + 1898 | |
François Verstraeten | 1907 + 1908 | |
Jules Vanhevel | 1920 + 1921 | |
René Vermandel | 1922 + 1924 | |
Félix Sellier | 1923 + 1926 | |
Joseph Wauters | 1929 + 1930 | |
Emile Masson | 1946 + 1947 | |
André Vlayen | 1956 + 1957 | |
Rik Van Looy | 1958 + 1963 | |
Walter Godefroot | 1965 + 1972 | |
Roger De Vlaeminck | 1969 + 1981 | |
Michel Pollentier | 1977 + 1978 | |
Johan Museeuw | 1992 + 1996 | |
Wilfried Nelissen | 1994 + 1995 | |
Tom Boonen | 2009 + 2012 | |
Philippe Gilbert | 2011 + 2016 | |
Tim Merlier | 2019 + 2022 |
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Belgisch kampioenschap wielrennen op de weg
- Belgisch kampioenschap tijdrijden voor heren elite
- Nationale kampioenschappen wielrennen
- Laitem, Herman, Jozef Hamels (2007). De tricolore trui. 125 jaar Belgische kampioenschappen.. Lannoo, België, 256 blz.. ISBN 978-90-209 7418-8.
- Alle Belgische kampioenen op de weg BK-WK-OS. pg. 1-4. Koninklijke Belgische Wielrijdersbond (2013-2014). Gearchiveerd op 9 april 2016. Geraadpleegd op 17 augustus 2019.
- Nationaal Kampioenschap, Op de weg, Elite, België dewielersite.net
- wielerarchieven.be
- ↑ Tot winnaar uitgeroepen na declasseren van Émile Joly
- ↑ a b c d op punten
- ↑ Open kampioenschap met deelname van buitenlandse wielrenners
- ↑ Tot winnaar uitgeroepen na declasseren van Kamiel Haeck
- ↑ a b c d e f g h i j k l Met gangmaker
- ↑ Slechts één prof nam deel aan het kampioenschap. Door de wedstrijd uit te rijden werd Jules Defrance als Belgisch kampioen gehuldigd.