Benitoiet

Benitoiet
Mineraal
Chemische formule	BaTi(Si3O9)
Kleur	blauw, glauwgrijs, kleurloos
Streepkleur	wit
Hardheid	6 - 7
Glans	glasglans
Kristaloptiek
Kristalstelsel	hexagonaal
Brekingsindices	Ne 1,800 tot 1,804, No 1,756 - 1,757
Dubbele breking	0,047
Dispersie	0,044
Fluorescentie	sterk blauw
Luminescentie	intensief blauw
Pleochroïsme	sterk dichroisme
Overige eigenschappen
Veredeling	niet bekend
Vergelijkbare mineralen	saffier, cordieriet, indigoliet
Bijzondere kenmerken	geen
Lijst van mineralen
Portaal    Aardwetenschappen

Het mineraal benitoiet is een barium-titaniumsilicaat, een verbinding van drie cyclosilicaten met barium en titanium met de molecuulformule BaTiSi₃O₉. Het is een cyclosilicaat. Het is naar de eerste vindplaats in 1907 genoemd, San Benito Country in Californië, waar het voor het eerst is beschreven. Het is doorzichtig tot doorschijnend, het heeft geen duidelijke kleur of is wit, roze, paars of blauw, het heeft een glasglans en een witte streepkleur. Het heeft een hexagonaal kristalsysteem en een slechte splijting in het kristalvlak [1011]. De massadichtheid is 3,6 kg/l, de hardheid is 6 tot 6,5 en het is niet radioactief. Benitoiet is zeldzaam. Het wordt in aders met natroliet gevonden, die groenschisten doorsnijden waar serpentijn in voorkomt. De typelocatie is de Benitoiet edelsteenmijn langs de rivier de San Benito in Californië, het vormt 1 cm grote kristallen. Er worden ook in Nieuw-Zeeland benitoieten met de kwalitiet van edelsteen gevonden. Het Smithsonian Institution in Washington D.C. heeft een geslepen steen van 7,80 karaat in de collectie.

Zie de categorie Benitoite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.