Gebied van Brodmann

Een gebied van Brodmann of brodmanngebied is een gebied in de grotehersenschors (cortex cerebri). De indeling in brodmanngebieden is gebaseerd is op de cytoarchitectuur van de cortex cerebri.

De Duitse neuroloog Korbinian Brodmann onderzocht de grotehersenschors onder een microscoop na aanbrengen van een nisslkleuring, zodat hij beter de afzonderlijke onderdelen en de lagen van de cortex cerebri kon bestuderen. In verscheidene publicaties uit het eerste decennium van de twintigste eeuw legde Brodmann zijn bevindingen over de opdeling van de cortex cerebri vast. Daarin publiceerde hij zogenaamde hersenkaarten van de mens, de aap en andere diersoorten. De hersenkaart van de mens telt in het overzichtswerk van Brodmann uit 1909 in totaal 52 gebieden.

Brodmann gaf elk van de 52 gebieden twee namen. Een volledige Latijnse naam en een naam bestaande uit het woord Feld (Duits voor 'veld') en een uniek identificatienummer, lopend van 1 t/m 52. De volledige Latijnse naam bestond uit het Latijnse woord voor 'veld'/'gebied', namelijk area en een bijvoeglijk naamwoord dat een celbouwkundig (cytoarchitectonisch) aspect kon aangeven of aangaf waar het gebied in kwestie lag. Zo geeft granularis, Latijn voor korrelig, aan dat het desbetreffende brodmanngebied onder andere bestaat uit korrelcellen (cellulae granulares) en het bijvoeglijk naamwoord gigantopyramidalis dat het desbetreffende hersengebied een verhoogde concentratie reuzenpiramidecellen (cellulae gigantopyramidales) bevat. De term frontalis duidt anderzijds weer aan dat het desbetreffende hersenschorsgebied zich bevindt in de lobus frontalis of temporalis in de lobus temporalis. Het nummersysteem wordt binnen de huidige wetenschap het meest gebruikt.

• Brodmann, K. (1903). Beiträge zur histologischen Lokalisation der Grosshirnrinde. I. Mitteilung: die Regio rolandica. J Psychol Neurol 2, 79–107.
• Brodmann, K. (1905–1906). Beiträge zur histologischen Lokalisation der Grosshirnrinde. V. Mitteilung: Über die allgemeinen Bauplan des Cortex palii bei den Mammalieren und zwei homologe Rindenfelder imbesonderen. Zugleich ein Beitrag zur Furchenlehre. J Psychol Neurol 6, 275–400.
• Brodmann, K. (1909). Vergleichende Lokalisationslehre der Grosshirnrinde : in ihren Principien dargestellt auf Grund des Zellenbaues. Leipzig: Johann Ambrosius Barth Verlag.

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Brodmann areas op Wikimedia Commons.