Bruno Irles
Bruno Irles | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||||||
Geboortedatum | 16 augustus 1975 | |||||||
Geboorteplaats | Rochefort, Frankrijk | |||||||
Positie | Verdediger | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Voetbalcarrière geëindigd in 2003 | ||||||||
Huidige club | Girondins de Bordeaux | |||||||
Functie | Hoofdtrainer | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren * | ||||||||
| ||||||||
Interlands ** | ||||||||
| ||||||||
Getrainde teams | ||||||||
| ||||||||
* Bijgewerkt op 3 oktober 2024 | ||||||||
** Bijgewerkt op 13 februari 2024 | ||||||||
|
Bruno Irles (Rochefort, 16 augustus 1975) is een Frans voetbalcoach en voormalig voetballer.
Spelerscarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Irles genoot zijn jeugdopleiding bij ACL Mably, AS Roanne en AS Monaco. Op 12 augustus 1994 maakte hij zijn officiële debuut in het eerste elftal van laatstgenoemde club: in de competitiewedstrijd tegen SM Caen (0-1-winstt) liet trainer Arsène Wenger hem in de 80e minuut invallen voor Franck Dumas. Irles speelde 84 officiële wedstrijden aan voor Monaco in alle competities, waaronder elf in de Champions League. De verdediger werd tweemaal kampioen met Monaco (1996/97 en 1999/00). In 1997 en 2000 won hij ook de Trophée des Champions, al kwam hij in de editie van 1997 niet in actie. Ook in het behalen van de Coupe de la Ligue 2002/03 had hij geen aandeel. In 2003 zette Irles definitief een punt achter zijn spelerscarrière wegens een knieblessure.
Trainerscarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Na zijn spelerscarrière bleef Irles in dienst van Monaco. Zo hielp hij Didier Deschamps in 2004 aan informatie over FC Porto naar aanleiding van de Champions League-finale van 2004.[1] Van 2005 tot 2012 coachte hij het U17-elftal van Monaco.[2] Daarna ging hij aan de slag bij het B-elftal van Monaco, dat toen uitkwam in de CFA.[3]
In 2014 nam Irles na meer dan twee decennia definitief afscheid van Monaco om aan de slag te gaan bij tweedeklasser AC Arles-Avignon.[4] Daar werkte hij opnieuw samen met zijn ex-ploegmaat Franck Dumas.[4] Op het einde van het seizoen degradeerde de club uit de Ligue 2, kort daarna verdween de club zelfs uit het profvoetbal wegens financiële problemen.
Na een seizoen zonder club ging Irles in de zomer van 2016 aan de slag bij de Moldavische recordkampioen Sheriff Tiraspol. Op 10 augustus 2016 won hij zijn eerste prijs: Sheriff sleepte de Moldavische Supercup in de wacht. Een paar weken daarvoor was Sheriff in de tweede voorronde van de Champions League gesneuveld tegen Hapoel Beër Sjeva. Op 23 september 2016 werd Irles op de keien gezet door Sheriff Tiraspol, dat op het einde van het seizoen wel kampioen werd.
Irles ging enkele maanden na zijn ontslag bij Sheriff Tiraspol aan de slag bij Canal+ Groep. In januari 2019 vond hij met de Franse derdeklasser Pau FC een nieuwe club.[5] In zijn eerste halve seizoen eindigde hij met de club tiende in de Championnat National. In het seizoen 2019/20, dat vanwege de coronapandemie niet volledig werd afgewerkt, hielp hij de club aan een historische promotie naar de Ligue 2. Pau begon evenwel zonder Irles aan zijn avontuur op het tweede niveau, want in mei 2020 stapte Irles over naar derdeklasser US Quevilly-Rouen Métropole.[6] Deze club leidde hij in zijn debuutseizoen ook naar de Ligue 2, weliswaar als vicekampioen. Irles vatte het seizoen 2021/22 aan als trainer van Quevilly-Rouen, maar in januari 2022 maakte hij de overstap naar eersteklasser Troyes AC.[7] Onder zijn leiding sprokkelde de club 21 op 57 in de Ligue 1, wat genoeg was voor de redding. Irles begon ook het seizoen 2022/23 als trainer van Troyes, maar op 8 november 2022 zette de club hem aan de deur wegens tegenvallende resultaten.
Op 13 februari 2024 ondertekende Irles een contract tot het einde van het seizoen bij de Belgische eersteklasser RWDM, die op dat moment in degradatienood verkeerde.[8] Bij een behoud in de Jupiler Pro League zou zijn contract automatisch verlengd worden met een jaar.[8] Na 5 wedstijden werd Irles echter al ontslagen. In 2024 werd hij aangesteld als trainer van Girondins de Bordeaux, dat door financiële problemen was teruggezet naar het vierde niveau.[9]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Cinq choses à savoir sur Bruno Irles, le nouveau coach de QRM Foot Normand, 29 mei 2020
- ↑ B.Irles à la tête de la CFA, S.Legwinski en U17 Planete ASM, 14 september 2011
- ↑ Monaco B : Bruno Irles nouvel entraîneur Foot National, 16 september 2011
- ↑ a b Bruno Irlès aux commandes d’Arles-Avignon Le Dauphin, 12 juni 2014
- ↑ National : Bruno Irles remplace Raffaele Novelli au poste d'entraîneur de Pau L'Equipe, 16 januari 2019
- ↑ National : Bruno Irles nommé entraîneur de Quevilly-Rouen (officiel) L'Equipe, 29 mei 2020
- ↑ Bruno Irles nommé entraîneur de Troyes, où il succède à Laurent Batlles (officiel) L'Equipe, 3 januari 2022
- ↑ a b RWDM legt zijn lot in de handen van Bruno Irles, voormalig jeugdcoach van Kylian Mbappé die Troyes in de Ligue 1 hield Het Nieuwsblad, 13 februari 2024
- ↑ (fr) John Williams and Bruno Irles set to join Bordeaux's rebuild. Get French Football (22-08-2024).