De wereldbeker voor clubteams[2] (Engels: Intercontinental Cup tot 1980, vanaf 1980 (Toyota) European-South American Cup of EUSA Cup) werd van 1960 tot 2004 bijna elk jaar gespeeld tussen de kampioen van Europa (de winnaar van de Europacup I en later UEFA Champions League) en de kampioen van Zuid-Amerika (de winnaar van de CONMEBOL Libertadores). De winnaars werden erkend als de de facto wereldkampioen; de twee continenten zijn de meest ontwikkelde in de voetbalwereld (vooral in die jaren). Hier kwam op 27 oktober 2017 echter verandering in nadat de FIFA aankondigde de winnaars van de wereldbeker als officiële (de jure) wereldkampioenen te erkennen, met dezelfde status/titel als de winnaars van het FIFA-wereldkampioenschap voor clubs.[3]
Het FIFA-wereldkampioenschap voor clubs[4] (Engels: FIFA Club World Cup), ontstaan in 2000 met de naam FIFA Club World Championship, is een door de FIFA georganiseerd voetbaltoernooi waaraan de winnaars van zes continentale hoofdtoernooien en de kampioen van het organiserend land deelnemen. Uit Afrika neemt de winnaar van de CAF Champions League deel, uit Azië de winnaar van de AFC Champions League, uit Europa de winnaar van de UEFA Champions League, uit Noord- en Midden-Amerika de winnaar van de CONCACAF Champions League, uit Oceanië de winnaar van de OFC Champions League en uit Zuid-Amerika de winnaar van de CONMEBOL Libertadores. Het toernooi kent officieel de wereldtitel toe.[5][6]
De originele wereldbeker voor clubteams (Intercontinental Cup / EUSA Cup), die van 1960 tot en met 2004 werd uitgereikt (vanaf 1980 werd er naast de originele wereldbeker voor clubteams een tweede beker uitgereikt, namelijk de Toyota Cup, vernoemd naar de toenmalige sponsor Toyota).
De kampioenstrofee van het FIFA-wereldkampioenschap voor clubs (FIFA Club World Championship), die in 2000 eenmalig werd uitgereikt aan winnaar Corinthians (in 2000 werd er zowel een editie van de wereldbeker voor clubteams als een editie van het FIFA-wereldkampioenschap voor clubs georganiseerd).
De kampioenstrofee van het FIFA-wereldkampioenschap voor clubs (FIFA Club World Cup), die sinds 2005 wordt uitgereikt.
AC Milan, Bayern München, FC Porto, Juventus, Nacional, Real Madrid en São Paulo wonnen vaker een wereldtitel dan hieronder in het overzicht aangeduid, maar wisten in een niet genoemd seizoen wel de Europacup I/UEFA Champions League of CONMEBOL Libertadores te winnen, maar niet de Europese Supercup/UEFA Super Cup of CONMEBOL Recopa. Corinthians won in 2000 als organisator de eerste editie van het FIFA Club World Championship en werd hiermee de eerste en enige winnaar zonder daarvoor een CONMEBOL Libertadores-titel te winnen.
Club
Land
Treble
Wereldbeker
Wereldkampioenschap
Europacup I/UEFA Champions League CONMEBOL Libertadores
↑ (December 2017). FIFA Club World Cup 2017 (pdf). FIFA Report 2017, pages 15, 40, 41, 42 (Fédération Internationale de Football Association: Zurich). Gearchiveerd van origineel op 30 december 201730 december 2017. Geraadpleegd op 12 februari 201812 februari 2018.
↑FIFA Council approves key organisational elements of the FIFA World Cup - Recognition of all European and South American teams that won the Intercontinental Cup – played between 1960 and 2004 – as club world champions (fifa.com). De titel is verleend door een officieel document uitgegeven door de World Federation Council, dus het is wettelijk een FIFA-wereldtitel. Zie FIFA Club World Cup Qatar 2019™ (pdf), p. 12
↑ (December 2017). FIFA Club World Cup 2017 (PDF). FIFA Regulation CWC 2017 p. 37 (Fédération Internationale de Football Association: Zurich). Gearchiveerd van origineel op 15 december 2017. Geraadpleegd op 17 januari 2018.
↑ (December 2005). FIFA Club World Championship TOYOTA Cup 2005 (pdf). FIFA Report 2005; pages 5, 19. (Fédération Internationale de Football Association: Zurich). Gearchiveerd van origineel op 8 augustus 2017. Geraadpleegd op 12 februari 2018.