Connie Carpenter-Phinney

Connie Carpenter-Phinney
Connie Carpenter-Phinney (links) en Atje Keulen-Deelstra in 1974
Connie Carpenter-Phinney (links) en Atje Keulen-Deelstra in 1974
Persoonlijke informatie
Naam Connie Carpenter-Phinney
Geboortedatum 26 februari 1957
Geboorteplaats MadisonBewerken op Wikidata
Geboorteland Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Nationaliteit Amerikaanse
Sportieve informatie
Discipline wielrennen en langebaanschaatsen
Carrière-einde 1984
Portaal  Portaalicoon   Sport

Connie Carpenter-Phinney (Madison (Wisconsin), 26 februari 1957) is een Amerikaans voormalig langebaanschaatsster en wielrenster. In 1972 nam de toen veertienjarige Carpenter deel aan de Olympische Winterspelen, waar ze een zevende plaats behaalde op de 1500 meter. Op het wereldkampioenschap sprint in datzelfde jaar eindigde ze wederom als zevende. Carpenter werd in 1976 Amerikaans kampioen allround, maar kon door een enkelblessure niet deelnemen aan de Spelen van dat jaar.

Na deze enkelblessure begon Carpenter in 1976 wielerwedstrijden te rijden. Datzelfde jaar liet ze zich kronen tot Amerikaans kampioen op de weg en op de achtervolging. Op het wereldkampioenschap baanwielrennen in 1983 won Carpenter de regenboogtrui op de achtervolging. Haar grootste overwinning behaalde ze op de Olympische Spelen van 1984, toen ze de olympische titel behaalde in de wegrit.

Carpenter is getrouwd met Davis Phinney en samen hebben ze twee kinderen, de wielrennende zoon Taylor en dochter Kelsey.

1972

  • 7e Olympische Spelen 1500 meter
  • 7e Wereldkampioenschap sprint
  • 17e Wereldkampioenschap allround

1973

  • 22e Wereldkampioenschap allround
  • 17e Wereldkampioenschap sprint

1974

  • 14e Wereldkampioenschap allround
  • 15e Wereldkampioenschap sprint

1975

  • 18e Wereldkampioenschap allround

1977

  • Zilver Wereldkampioenschap baan achtervolging

1981

  • Brons Wereldkampioenschap op de weg

1982

  • Zilver Wereldkampioenschap baan achtervolging

1983

  • Regenboogtrui Wereldkampioenschap baan achtervolging

1984

  • Goud Olympische Spelen wegrit
[bewerken | brontekst bewerken]