DJ Git Hyper

DJ Git Hyper
Algemene informatie
Volledige naam	Erwin Zimmerman
Geboren	22 november 1971
Land	Nederland
Werk
Jaren actief	1988 - heden
Beroep	muziekproducent
(en) IMDb-profiel
Portaal    Muziek

DJ Git Hyper, artiestennaam van Erwin Zimmerman (Rotterdam, 22 november 1971), is een producer en turntablist. In Nederland is hij vooral bekend als dj van de televisieprogramma's Raymann is Laat en The Comedy Factory.

Git Hyper begon zijn carrière als dj & producer in 1988 bij groepen als Mega Dope en Def Force.^[1] Snel hierna kwam hij ook bij de hiphop-formatie Supersonic Cru terecht, de groep van MC Def Rhymz die toen nog in het Engels rapte.^[2] Nadat DJ Git Hyper de track "Call me Patro" produceerde, een mix van salsa en hiphop, ging het snel met de band. Ze traden overal in het land op, kregen diverse awards en gaven een show bij het tv-programma ‘Sonja op Zaterdag’ van Sonja Barend. Bovendien namen ze een track op voor de verzamel-cd ‘Exiles from da Neverlands’.^[3]

De periode bij Supersonic Cru gaf zijn carrière een enorme boost. Al snel produceerde hij tracks voor rappers als Sugacane (Redlight Boogie), The Anonymous Mis (Postmen) en trad hij op met rapper Kay L.C. Intussen had Git twee radio-programma's bij de Rotterdamse radiozender Radio Razor: “Roffadam to the Minute” en “Grand Groove”.^[4] Ook produceerde hij in deze periode enkele tracks met Paul Elstak.^[5] Hij werd in 1993 gevraagd de jazz-formatie SFEQ te versterken.^[6] Deze jazzband maakte de M-Base muziek, zoals onder andere Steve Coleman die maakte. Coleman gaf de band in 1994 diverse privé clinics in New York. SFEQ viel regelmatig in de prijzen, zoals tijdens de Leverkusener Jazz Tage (European Jazz Competition).^[7] Hij toerde met deze band door Europa en nam vijf albums met hen op. In de tussentijd werkte Git Hyper aan zijn solocarrière met in 1997 zijn debuutalbum 'Zimmerman' en een jaar later 'Zimmerman 2', de allereerste releases op het Amsterdamse Dox Records.^[8]

Een andere groep waar Git Hyper deel van uitmaakte is Zuco 103, hier was hij vanaf het eerste album (Outro Lado) bij betrokken.^[9] Na een kleine wereldtournee stapte Git in 1999 uit de band om zich te focussen op zijn platenwinkel Demonfuzz Records die hij samen met boezemvriend Michael Engelaan tot op de dag van vandaag runt. In 1999 wordt hij de vaste dj van het NPO tv-programma The Comedy Factory, dat werd gepresenteerd door Jörgen Raymann.

Bij het Metropole Orkest trad hij in 1999 op als eerste dj en met hen voerde hij een aantal, door hem gecomponeerde, stukken uit.^[10] Andere bandjes en artiesten waar Git in de jaren ’90 mee werkte zijn: de Heideroosjes, TDLC, Medicamento, Hans Dulfer, Candy Dulfer^[11], Jon Rose^[12], Otomo Yoshihide, Paul de Leeuw^[13] en Slagwerkgroep Den Haag. Hij toerde regelmatig met de New Cool Collective^[14] en stond tussen 1998 en 2018 zo’n 9 keer op het North Sea Jazz Festival^[15]. In 1995 begon Git ook workshops & clinics te geven op diverse scholen en instellingen.

In 2002 gaat Git een samenwerkingsverband aan met dirigent Valeri Gergiev en het Young Rotterdam Philharmonic voor diens werk ‘Skrjabins Ecstasy’, uitgevoerd in het Rotterdamse Now&Wow van Ted Langenbach.^[16] In datzelfde jaar werkt hij mee aan een Elvis Presley tribute in Nighttown, Rotterdam. In 2004 wordt hij betrokken bij opnames van de Rotterdamse band Ocobar, waar hij vervolgens op 5 cd’s te horen is.^[17] In 2005 werkte hij mee aan Deformer’s ‘Revolution Theory’, een album van de Rotterdammer Mike Redman. In datzelfde jaar wordt hij vaste dj/referee van de Redbull Soundclash, een evenement dat in Nederland bijna 10 jaar lang een groot succes is met vele edities in Paradiso, 013 en de Heineken Music Hall. In 2005 gaat hij een unieke samenwerking aan met het Residentie Orkest die samen met hem de Amerikaanse platen-serie “Ultimate Breaks & Beats” live uitvoeren.^[18] Begin 2006 is hij de DJ van Wilfried De Jong's dagelijkse "IFFR Late Night Talkshows" in de Rotterdamse Schouwburg.^[19]

Vanaf 2007 is hij vaste dj bij DuvelDuvel en werkt hij mee aan diverse albums van de band. In deze jaren wordt hij tevens vaste dj bij het tv-programma Raymann is Laat en maakt hij onderdeel uit van het Loosefit Soundsystem die hun thuisbasis hebben in Rotown.^[20] In 2008 verzorgt hij de soundtrack van Jeffrey Spalburg’s theatershow ‘Brommers Kiek’n’, remixt hij de Bollywood track ‘Da Kya Jane’ voor het verzamelalbum ‘Bombay Connection (reworked & remixed)’ en werkt mee aan de verzamelaars Dutch Rare Groove.

Verder deelt hij in 2000 het podium met onder andere Brian Jackson, Leon Ware, Mr. Thing en Unorthadox.

In 2009 schrijft Git Hyper mee aan enkele tracks op het album ‘Blue Sky Blond’ van Benjamin Herman. Paul Weller raakt geïnspireerd en jamt mee op Git's "Black Mote".^[21]

Git is in dit decennium vaak aan het toeren met DuvelDuvel, treedt regelmatig op met Eric Vloeimans en deelt het podium met Zap 4 (Zap String Quartet)^[22], Questlove, Tijl Beckand, DJ Kypski & het Jazz Orchestra of the Concertgebouw^[23]. Met de Rotterdammer Wilfried de Jong werkt hij ook regelmatig samen. In 2010 verschijnt de CD “Man en Fiets” waar Git Hyper aan meewerkte.

In 2011 componeert hij muziek voor het schilderij ‘De Schiettent’ van Pyke Koch in het Museum Boijmans Van Beuningen. Dit als item voor het tv-programma ‘Art Rocks’. In datzelfde jaar werkt hij mee aan het album ‘Electric Hustle’ van Kraak & Smaak en wordt Git onderdeel van de band van Caro Emerald met wie hij vier jaar lang de wereld over toert. Ook werkt hij mee aan haar tweede album ‘The Shocking Miss Emerald’. In 2012 komt er een vervolgeditie op het ‘Art Rocks’ concept in het Museum Boijmans Van Beuningen onder de naam ‘Art Blanche’.^[24]

Vanaf 2015 wordt hij tevens huis-dj van de Kunsthal Rotterdam en verzorgt hij de muziek bij exposities van o.a. Keith Haring en Peter Lindbergh. Sedert 2018 is Git Hyper betrokken als dj bij de jaarlijkse ‘Rotterdam Music Awards’ van de Popunie en is hij regelmatig te horen bij (openings)feesten van het International Film Festival Rotterdam. Tevens opent hij samen met collega Michael het online-radiostation ‘Operator Radio’ waar ze maandelijks hun programma ‘Grand Groove’ her-introduceren.

In 2019 verschijnt de documentaire ‘Vinyljunkies’ van Elsbeth van Noppen waarin zijn winkel Demonfuzz Records en diens klanten worden geportretteerd.^[25]

In datzelfde jaar levert hij met Demonfuzz Records diverse bijdragen aan de expositie “Party People” van Museum Rotterdam.^[26]

Onverminderd blijft hij in deze jaren de vaste dj van de Kunsthal en de Popunie Awards, en blijft hij met Demonfuzz Records het programma "Grand Groove" produceren op Operator Radio. De platenzaak beschikt in 2024 over een voorraad van meer dan 120.000 geluidsdragers die op het platform Discogs wereldwijd worden aangeboden en verhandeld. Met Demonfuzz Records doet hij speciale platenhoezen exposities voor onder andere de Kunsthal (Black Album / White Cube) en Museum Catharijne Convent (Black Gospel). De track “Geheim van de Pijp vs Git Hyper” van de Amsterdam Klezmer Band verschijnt in 2020.^[27] En in 2022 werkt hij mee aan het album “Around the World” van rapper Risskant feat. Young Zee.^[28] Ook verschijnt in 2022 de track “Git Hyper” van rapper Far I, een ode track aan de desbetreffende DJ.^[29]

Git Hyper organiseert begin 2020 het project ‘Zimmerwax’. Op het voormalige passagiersschip SS Rotterdam verbindt hij de klanken van vinyl met live muziek om zo het publiek opnieuw te laten genieten van de artiesten die ooit in die ruimte optraden. Met o.a. vaste gastmuzikanten als Benjamin Herman & Anna Seriese voert hij de vervolgdelen “Zimmerwax 2” (2022) & “Zimmerwax 3” (2023) uit.^[30] Op datzelfde schip draait hij tevens jaarlijks op de “Nacht van de Kaap”

In 2023 geeft Git een clinic / workshop aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag^[31], is gastspreker bij "House of Knowledge" en draait hij op events van Skateland^[32]. Tevens zorgt hij voor de muzikale omlijsting van de IFFR Tiger Awards in 2023 en 2024.^[33][34]

• Zimmerman (1997)
• Zimmerman Two (1998)
• DJ Git Hyper Presents Music From Raymann Is Laat! (2008)^[8]