Die Sklavenkönigin
Die Sklavenkönigin De slavenkoningin | ||||
---|---|---|---|---|
Advertentie voor Die Sklavenkönigin met María Corda | ||||
Regie | Michael Curtiz | |||
Producent | Alexander Kolowrat Arnold Pressburger | |||
Scenario | Ladislaus Vajda Henry Rider Haggard (roman) | |||
Hoofdrollen | María Corda Adelqui Migliar Arlette Marchal | |||
Cinematografie | Max Nekut Gustav Ucicky | |||
Distributie | Sascha-Film | |||
Première | 24 oktober 1924 | |||
Genre | Drama | |||
Speelduur | 144 minuten | |||
Taal | Duits (tussentitels) | |||
Land | Oostenrijk Verenigd Koninkrijk | |||
Kijkwijzer | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
(en) AllMovie-profiel | ||||
|
Die Sklavenkönigin is een Oostenrijkse dramafilm uit 1924 onder regie van Michael Curtiz. Het scenario is gebaseerd op de roman Moon of Israel (1918) van de Britse auteur Henry Rider Haggard. In Nederland werd de film destijds uitgebracht onder de titel De slavenkoningin.[1]
Verhaal
[bewerken | brontekst bewerken]Rond 1230 voor Christus leven de Israëlieten in slavernij in Egypte. In die tijd wordt het Joodse slavenmeisje Merapi verliefd op prins Seti, de zoon van farao Menapta. Hun onmogelijke liefde leidt tot talrijke problemen. Uiteindelijk leidt Mozes zijn volk door de Rode Zee naar de vrijheid.
Rolverdeling
[bewerken | brontekst bewerken]Acteur | Personage |
---|---|
María Corda | Merapi |
Adelqui Migliar | Prins Seti |
Arlette Marchal | Userti |
Ferdinand Onno | Ana |
Oscar Beregi sr. | Amenmeses |
Henry Mar | Mozes |
Adolf Weisse | Farao Menapta |
Reinhold Häussermann | Pampasa |
Georges Haryton | Laban |
Emil Heyse | Hogepriester Khi |
Boris Baronoff | Nathan |
Hans Thimig |
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Die Sklavenkönigin in de Internet Movie Database
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Cinema Context Nederlandse filmtitel. Gearchiveerd op 4 maart 2016.