Dom Dwyer

Dom Dwyer
Dwyer in 2017 als speler van Sporting Kansas City
Dwyer in 2017 als speler van Sporting Kansas City
Persoonlijke informatie
Volledige naam Dominic James Dwyer
Geboortedatum 30 juli 1990
Geboorteplaats Cuckfield, Vlag van Engeland Engeland
Lengte 176 cm
Been Links
Positie Spits
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Verenigde Staten Oakland Roots
Contract tot 30 november 2024
Jeugd
2000–2006
2006–2008
2008–2009
Vlag van Engeland Norwich City
Vlag van Engeland Staines Town
Vlag van Engeland King's Lynn
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2013–2017
2013
2017–2020
2021
2022
2022
2024–
Vlag van Verenigde Staten Sporting Kansas City
Vlag van Verenigde Staten Orlando City
Vlag van Verenigde Staten Orlando City
Vlag van Canada Toronto
Vlag van Verenigde Staten FC Dallas
Vlag van Verenigde Staten Atlanta United
Vlag van Verenigde Staten Oakland Roots
129(58)
14(19)
67(24)
14(0)
0(0)
22(4)
0(0)
Interlands **
2017 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 4(2)

* Bijgewerkt op 29 april 2024
** Bijgewerkt op 29 april 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Dominic James ("Dom") Dwyer (Cuckfield, 30 juli 1990) is een Amerikaans-Engels voetballer die doorgaans speelt als spits. In april 2024 tekende hij voor Oakland Roots. Dwyer maakte in 2017 zijn debuut in het voetbalelftal van de Verenigde Staten.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Dwyer speelde in de jeugdopleiding van Norwich City. Hierna was hij actief voor Staines Town en King's Lynn. Bij die laatste clubs brak hij zijn voet driemaal en hij zocht hierop zijn heil in de Verenigde Staten.[1] Hier werd Dwyer in 2012 aangetrokken door Sporting Kansas City.[2] Zijn competitiedebuut maakte de aanvaller op 2 september 2012, toen met 2–1 gewonnen werd van Toronto FC. Dwyer mocht vier minuten voor tijd invallen voor C. J. Sapong.[3] In 2013 werd de Engelsman met drie teamgenoten verhuurd aan Orlando City.[4] Hier scoorde hij negentien keer in veertien competitieduels. Na zijn terugkeer kreeg Dwyer steeds meer speeltijd in Kansas en hij maakte ook meer doelpunten. Halverwege 2017, met een landstitel op zak, werd de spits definitief aangetrokken door Orlando City, inmiddels ook actief in de MLS.[5] Begin 2018 ondertekende Dwyer een nieuwe verbintenis bij Orlando, tot eind 2020.[6] Aan het einde van dit contract liet hij Orlando City achter zich en werd hij clubloos.[7] Na een half seizoen zonder club tekende hij in mei 2021 voor Toronto.[8] Deze club verruilde hij in januari 2022 voor FC Dallas.[9] Een maand later werd hij weer van de hand gedaan en ging hij voor Atlanta United voetballen.[10] Na één seizoen besloten de partijen weer uit elkaar te gaan.[11] In april 2024 tekende hij tot het einde van het jaar bij Oakland Roots.[12]

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2012 Vlag van Verenigde Staten Sporting Kansas City Major League Soccer 2 0 1 0 3 0
2013 Vlag van Verenigde Staten Orlando City United Soccer League 14 19 3 3 17 22
Vlag van Verenigde Staten Sporting Kansas City Major League Soccer 21 3 0 0 21 3
2014 33 22 0 0 7 2 40 24
2015 30 12 3 5 33 17
2016 34 16 2 0 36 16
2017 15 5 1 1 16 6
Vlag van Verenigde Staten Orlando City 12 4 0 0 12 4
2018 26 13 1 0 27 13
2019 27 7 2 0 29 7
2020 2 0 0 0 2 0
2021 Vlag van Canada Toronto 14 0 1 0 15 0
2022 Vlag van Verenigde Staten FC Dallas 0 0
Vlag van Verenigde Staten Atlanta United 22 4 2 2 24 6
2024 Vlag van Verenigde Staten Oakland Roots United Soccer League 0 0 0 0 0 0
Totaal 246 106 16 11 7 2 269 119

Bijgewerkt op 29 april 2024.[13]

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Dwyer maakte zijn debuut in het voetbalelftal van de Verenigde Staten op 1 juli 2017, toen met 2–1 gewonnen werd van Ghana. Hij mocht van bondscoach Bruce Arena in de basis starten. Na negentien minuten opende hij op aangeven van Jorge Villafaña de score. Via Kellyn Acosta en Asamoah Gyan werd de eindscore bereikt. Dwyer werd veertien minuten voor het einde van de wedstrijd gewisseld ten faveure van Jordan Morris. De andere debutanten dit duel waren Kelyn Rowe (New England Revolution) en Kenny Saief (KAA Gent).[14] Hij werd opgenomen in de Amerikaanse selectie voor de Gold Cup 2017. Tijdens de eerste wedstrijd, tegen Panama (1–1), wist hij opnieuw doel te treffen. Hiermee werd hij de negende speler ooit die in zijn eerste twee interlands tot scoren kwam.[15] Na de groepsfase werd Dwyer, net als Brad Guzan, Sean Johnson, Alejandro Bedoya, Cristian Roldan en Kelyn Rowe, vervangen in de selectie. Voor hen kwamen Tim Howard, Jesse González, Michael Bradley, Darlington Nagbe, Jozy Altidore en Clint Dempsey in de selectie terecht.[16] Op het eindtoernooi waren ook zijn toenmalige teamgenoten Matt Besler en Graham Zusi (beiden eveneens Verenigde Staten) actief. Uiteindelijk wonnen de VS het toernooi door Jamaica in de finale met 2–1 te verslaan.

Interlands van Dom Dwyer voor Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Vlag van Verenigde Staten Sporting Kansas City
1 1 juli 2017 Vlag van Verenigde Staten Verenigde StatenGhana Vlag van Ghana 2 – 1 Vriendschappelijk Goal 19'
2 8 juli 2017 Vlag van Verenigde Staten Verenigde StatenPanama Vlag van Panama 1 – 1 Gold Cup 2017 Goal 50'
3 15 juli 2017 Vlag van Verenigde Staten Verenigde StatenNicaragua Vlag van Nicaragua 3 – 0 Gold Cup 2017
4 14 november 2017 Vlag van Portugal PortugalVerenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 – 1 Vriendschappelijk

Bijgewerkt op 29 april 2024.[17]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Verenigde Staten Sporting Kansas City
Major League Soccer 1 2013
US Open Cup 2 2012, 2015
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Gold Cup 1 2017
  1. (en) Dom Dwyer finds his unexpected home in America Sports Illustrated, 29 november 2013
  2. (en) Dwyer gives Sporting KC yet another dynamic striker MLS, 12 januari 2012. Gearchiveerd op 17 augustus 2018.
  3. Wedstrijdgegevens Sporting Kansas City – Toronto FC bij Soccerway
  4. (en) Sporting agrees to loan four players to Orlando City Sporting Kansas City, 14 maart 2013
  5. (en) Orlando City acquires Dom Dwyer in trade with Sporting Kansas City ESPN, 25 juli 2017. Gearchiveerd op 27 maart 2019.
  6. (en) Dwyer signs three-year contract extension with Orlando City The Guardian, 3 januari 2018. Gearchiveerd op 29 november 2022.
  7. (en) Dom Dwyer to enter free agency as Orlando City contract expires Major League Soccer, 2 december 2020. Gearchiveerd op 18 januari 2021.
  8. (en) Toronto FC sign forward Dom Dwyer Major League Soccer, 12 mei 2021. Gearchiveerd op 5 juni 2023.
  9. (en) FC Dallas acquire & buyout Dom Dwyer, receive SuperDraft pick from Toronto Major League Soccer, 10 januari 2022. Gearchiveerd op 5 juni 2023.
  10. (en) Atlanta United signs Dom Dwyer to two-year deal Atlanta Journal, 22 februari 2022. Gearchiveerd op 5 juni 2023.
  11. (en) Atlanta United waive forward Dom Dwyer Major League Soccer, 6 januari 2023. Gearchiveerd op 29 april 2023.
  12. (en) Oakland Roots sign former USMNT striker Dom Dwyer Kron4, 26 april 2024
  13. Profiel Dwyer bij Soccerway
  14. (en) Dom Dwyer scores on his debut as USA beat Ghana The Guardian, 2 juli 2017. Gearchiveerd op 27 november 2022.
  15. (en) Dwyer scores again as USA ties Panama 1-1 Sporting Kansas City, 8 juli 2017. Gearchiveerd op 7 februari 2019.
  16. (en) Bruce Arena makes six changes to USMNT Gold Cup roster US Soccer, 16 juli 2017. Gearchiveerd op 13 februari 2019.
  17. Gespeelde interlands Dwyer bij European Football