Duitse inval in Luxemburg

Duitse inval in Luxemburg
Onderdeel van het Westfront van de Tweede Wereldoorlog
Duitse inval in Luxemburg
Datum 10 mei 1940
Locatie Luxemburg
Resultaat Duitse overwinning
Territoriale
veranderingen
Duitse bezetting van Luxemburg
Strijdende partijen
Vlag van Luxemburg Luxemburg
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Nazi-Duitsland
Leiders en commandanten
Vlag van Luxemburg Charlotte van Luxemburg
Vlag van Frankrijk Robert Petiet
Adolf Hitler
Heinz Guderian
Troepensterkte
Vlag van Luxemburg 425 soldaten
246 politieagenten
Vlag van Frankrijk 18.000 troepen
50.000 soldaten
600 tanks
Verliezen
Vlag van Luxemburg 7 gewond, 75 krijgsgevangenen
Vlag van Frankrijk 5 doden
Vlag van Verenigd Koninkrijk 1 piloot gedood
Onbekend
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

De Duitse inval in Luxemburg was een veldslag aan het Westfront tijdens de Tweede Wereldoorlog. De invasie maakte deel uit van het Duitse Fall Gelb en leidde tot de bezetting van Luxemburg door nazi-Duitsland. De operatie startte op 10 mei 1940 en werd diezelfde dag afgerond.

De Luxemburgse situatie

[bewerken | brontekst bewerken]

Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog op 1 september 1939 kwam de Luxemburgse regering in een lastig parket. Net als België en Nederland voerde Luxemburg een neutraliteitspolitiek en kon het zich niet openlijk voorbereiden op een mogelijke Duitse aanval. In de lente van 1940 werden verdedigingswerken opgericht langs de zogenaamde Schusterlinie, vernoemd naar de ontwerper. Op de grens met Frankrijk en Duitsland werden betonnen wegversperringen neergepoot met stalen deuren. De versperringen hadden officieel tot doel de opmars van een invallend leger te vertragen en bondgenoten de kans te geven stelling te nemen voor een tegenaanval. Maar in het aanschijn van de overweldigende Duitse slagkracht had de linie eerder een symbolische functie, als geruststelling voor de Luxemburgse bevolking. Op een klein vrijwilligerskorps na had Luxemburg in die tijd geen echt leger.

In de vroege ochtend van 10 mei 1940 werd het bevel gegeven om de stalen poorten van de Schusterlinie te sluiten, na het vaststellen van Duitse troepenbewegingen aan de grens. Niet veel later probeerden speciale eenheden van het Duitse leger in burgerkledij de barricades te saboteren, met de steun van Duitse inwoners van Luxemburg. Hun poging mislukte. De Luxemburgse koninklijke familie werd geëvacueerd van de residentie in Colmar-Berg naar het Groothertogelijk Paleis in hoofdstad Luxemburg.

De eerste, tweede en tiende pantserdivisie van het Duitse leger kregen om 04:35 het bevel op te rukken richting de Luxemburgse grens. Op enkele opgeblazen bruggen en landmijnen na ondervonden zij weinig tot geen hinder. Het merendeel van het Luxemburgse vrijwilligerskorps bleef in zijn barakken. Enkele politie-agenten boden tevergeefs weerstand, rond de middag werd de hoofdstad bezet. De Luxemburgse Groothertogin en de regering Dupong vluchtten naar Frankrijk en later naar Portugal, het Verenigd Koninkrijk en Canada.