Eurovisiesongfestival 1990

Eurovisiesongfestival 1990
Eurovision Song Contest '90 Zagreb/YU
Gastland	Joegoslavië
Locatie	Vatroslav Lisinski Hall, Zagreb
Omroep	JRT
Datum	5 mei 1990
Presentator	Oliver Mlakar Helga Vlahović
Winnaar
Land	Italië
Lied	Insieme: 1992
Artiest	Toto Cutugno
Tekst	Salvatore Cutugno
Componist	Salvatore Cutugno
Andere gegevens
Stemgegevens	Elk land verdeelt 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1 punten
Aantal landen	22
Nul punten	geen
Intervalact	Yugoslav changes
Chronologie
◄ 1989 – 1991 ►

Het Eurovisiesongfestival 1990 was het vijfendertigste Eurovisiesongfestival en vond plaats op 5 mei 1990 in Zagreb, Joegoslavië. Het programma werd gepresenteerd door Oliver Mlakar en Helga Vlahović. Van de 22 deelnemende landen won Italië met het lied Insieme: 1992, uitgevoerd door Toto Cutugno. Dit lied kreeg 149 punten, 11,7% van het totale aantal punten en 59,1% van de maximale score. Frankrijk en Ierland werden gedeeld tweede met 132 punten.

In de aanloop naar het songfestival ontstond enige discussie waar het songfestival plaats zou moeten vinden, aangezien Belgrado de hoofdstad was van Joegoslavië. Echter, omdat de overwinning in 1989 behaald was door een Kroatische inzending (de nationale finale van Joegoslavië bestond altijd uit liedjes van de verschillende deelrepublieken) werd uiteindelijk voor Zagreb gekozen.

Het festival werd gekenmerkt door technische blunders en amateurisme. Zo begon de uitzending al met een valse start. Het Spaanse duo Azucar Moreno, dat als eerste optrad, maakte deels gebruik van een geluidsband. Deze band was gestart, maar het volume was niet opengedraaid. Al na enkele maten liepen de twee dames boos gesticulerend de coulissen in om te klagen over de gang van zaken. Vervolgens zaten de miljoenen kijkers maar wat af te wachten wat er zou gaan gebeuren. Na een paar minuten kwam het duo opnieuw op de bühne en bracht dit keer hun liedje Bandido vlekkeloos.

Ook bij het Nederlandse optreden blunderde de techniek. Voor Nederland trad het duo Maywood op met het nummer Ik wil alles met je delen. Op het moment dat de karakteristieke bachtrompet werd bespeeld, was er niets te horen. Reden: de microfoon was niet opengezet. Maywood eindigde als 15e.

Net als vorig jaar werden in de nationale jury punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meest aantal stemmen, kreeg twaalf punten. De tweede keus kreeg tien punten en de derde plaats tot en met tiende plaats kregen acht tot en met één punten. Stemmen op het eigen land is niet toegestaan.^[1]

Er was geen fysiek scorebord aanwezig in de zaal, maar er werd gebruikgemaakt van een videoprojectie. De landen stonden in het Engels op het overzicht. Voor de naam was de vlag te zien en achter elk land stond het totale aantal punten. De gegeven punten werden zichtbaar gemaakt door ze achter de landnaam, voor de totaalscore, neer te zetten. Die landnamen en de balk waarin ze stonden veranderden van kleur. De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld. De presentatoren stonden op het podium. In een totaalbeeld van het podium werd het scoreoverzicht achter hen 'ingemonteerd' zodat het leek alsof zij voor het overzicht stonden. Het land dat de punten aan het doorgeven was, was herkenbaar doordat de vlag voor de landnaam knipperde. Tussen het bellen door verschenen af en toe de vijf hoogst scorende landen apart in beeld.

Het bellen van de landen ging op volgorde van deelname. Het geven van de punten gebeurde in volgorde van laag naar hoog. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. Een van de presentatoren herhaalde dit in de taal waarin de punten gegeven werden om daarna beide gegevens in de andere taal te herhalen. Daarbij werd zowel in het Engels als het Frans points gebruikt.

Tijdens de puntentelling leek Italië aanvankelijk makkelijk op de overwinning af te stevenen. Halverwege echter kwamen IJsland, Ierland en Frankrijk sterk terug. In de laatste stemrondes echter zou Italië opnieuw hoog scoren, waardoor het met 149 punten de tweede Italiaanse overwinning op het songfestival zou behalen na Gigliola Cinquetti in 1964. Frankrijk en Ierland eindigden met 132 punten elk op een gedeelde tweede plaats.

Enige opschudding ontstond er toen de Italiaanse jury inbelde en zich voorstelde als de Spaanse jury. De presentator stelde in het Frans en Italiaans vragen over de nationaliteit van de jury. Pas toen EBU-vertegenwoordiger Frank Naef ingreep kon de puntentelling, die inderdaad van Italië was, opnieuw beginnen.

Plaats	Land	Artiest	Titel	Punten
1	Italië	Toto Cutugno	Insieme: 1992	149
2	Frankrijk	Joëlle Ursull	White and black blues	132
	Ierland	Liam Reilly	Somewhere in Europe	132
4	IJsland	Stjórnin	Eitt lag enn	124
5	Spanje	Azúcar Moreno	Bandido	96
6	Verenigd Koninkrijk	Emma	Give a little love back to the world	87
7	Joegoslavië	Tajči	Hajde da ludujemo	81
8	Denemarken	Lonnie Devantier	Hallo hallo	64
9	Duitsland	Chris Kempers & Daniel Kovac	Frei zu leben	60
10	Oostenrijk	Simone	Keine Mauern mehr	58
11	Zwitserland	Egon Egemann	Musik klingt in die Welt hinaus	51
12	België	Philippe Lafontaine	Macédomienne	46
13	Luxemburg	Céline Carzo	Quand je te rêve	38
14	Cyprus	Haris Anastasiou	Milas poli	36
15	Nederland	Maywood	Ik wil alles met je delen	25
16	Zweden	Edin-Ådahl	Som en vind	24
17	Turkije	Kayahan	Gozlerinin hapsindeyim	21
18	Israël	Rita	Shara barechovot	16
19	Griekenland	Christos Callow & Wave	Horis skopo	11
20	Portugal	Nucha	Há sempre alguém	9
21	Finland	Beat	Fri?	8
	Noorwegen	Ketil Stokkan	Brandenburger Tor	8

Veel van de liedjes (waaronder die van Noorwegen, Oostenrijk en Italië) stonden in het teken van de val van de Berlijnse Muur en de Europese eenwording. Een van de bijzondere bijdragen (en een favoriet onder de fans) was de Franse bijdrage van Joëlle Ursull met haar Black and white blues. Op het podium waren ook enkele drums te zien die het exotische karakter van het nummer alleen maar ten goede kwamen.

Ketil Stokkan trad vier jaar eerder ook al voor Noorwegen aan. Zijn liedje over buitenlandse politieke aangelegenheden (Brandenburger Tor) werd in 1990 afgestraft met een laatste plaats. De Cypriotische kandidaat stond namens zijn land in 1987 al als danser op het Eurovisiepodium.

• De Turkse zanger Kayahan was de vorige drie jaar als tweede geëindigd in de nationale finale. In 1984 was hij ook als tweede geëindigd en als zesde in 1981. Op het festival eindigde hij als zeventiende.
• De vrouwelijke leden van de groep Klips ve Onlar probeerden het nu solo in Turkije, een mannelijk lid (Gür Akad) trad in een andere groep aan.
• In de Griekse preselectie strandden Jimmy Makulis (Oostenrijk '61) en Yiannis Dimitras (ESF '81).
• Helga Möller van de groep ICY werd tweede in de IJslandse selectie.
• Voor de Noor Jahn Teigen was het al de tiende deelname aan de Melodi Grand Prix, maar voor de zevende keer kon hij niet winnen.
• Kirsten Siggaard van Hot Eyes probeerde het net als in 1986 solo in de Deense selectie, maar won wederom niet.
• Jürgen Drews van de Les Humphries Singers werd voorlaatste in Duitsland.
• In Joegoslavië deed Snežana Misković van de groep Aska nu mee onder de naam Viktorija.
• Linda Martin werd tweede in de Ierse finale.
• In Zweden strandden enkele grote namen in de finale: Elisabeth Andreassen won vier jaar eerder nog voor Noorwegen en was al eens achtste voor Zweden, Carola was zeven jaar eerder derde (maar zou in 1991 haar wraak nemen) en Lotta Engberg stond in 1987 op het songfestival.
• Yiannis Demetriou werd zevende in Cyprus. Twee jaar eerder won hij nog de preselectie. Hij zong toen echter een nummer dat vier jaar eerder al eens derde eindigde in de preselectie, dus werd hij gediskwalificeerd.
• In Oostenrijk won aanvankelijk het duo Duett met het lied Das Beste, maar toen bleek dat het al eens had meegedaan aan de Duitse halve finale in 1988 op de radio, werd de groep gediskwalificeerd.

• Lijst van deelnemers aan het Eurovisiesongfestival (alfabetisch)
• Lijst van deelnemers aan het Eurovisiesongfestival (chronologisch)