Gerhard Gentzen

Gerhard Karl Erich Gentzen (Greifswald, 24 november 1909 - Praag, 4 augustus 1945) was een Duits wiskundige en logicus.

In 1928 behaalde hij zijn diploma aan het gymnasium van Stralsund. Van 1929 tot 1933 was hij aan de Universiteit van Göttingen een van de studenten van Hermann Weyl. Gentzens belangrijkste werk was op het gebied van de grondslagen van de wiskunde, in de bewijstheorie, in het bijzonder de natuurlijke deductie en de sequentiële calculus. Zijn snede-eliminatiestelling is de hoeksteen van de bewijstheoretische semantiek, en enkele filosofische opmerkingen in zijn "Onderzoek naar logische gevolgtrekkingen" vormen, samen met Ludwig Wittgensteins aforisme dat "betekenis gebruik is", het uitgangspunt voor de inferentiële rolsemantiek. Gentzen bewees in 1936 de consistentie van de axioma's van Peano.

Gentzen was lid van de NSDAP en de SA. Tussen 1934 en 1943 was hij assistent van David Hilbert in Göttingen. Sinds 1943 was hij hoogleraar aan de universiteit van Praag.^[1] Na de oorlog stierf hij de hongerdood in Praag, nadat hij op 7 mei 1945, net als alle andere Duitsers in Praag was gearresteerd.^[2]

• (de) Die Widerspruchsfreiheit der reinen Zahlentheorie. In Mathematische Annalen 112 (1936): 493-565

• Eckart Menzler-Trott: Gentzens Problem: Mathematische Logik im nationalsozialistischen Deutschland. Birkhäuser Verlag 2001, ISBN 3-7643-6574-9
• Edward Griffor and Craig Smorynski (trans.): Logic's Lost Genius: The Life of Gerhard Gentzen (History of Mathematics, vol. 33). American Mathematical Society 2007, ISBN 978-0821835500 (an English translation)
• M. E. Szabo: Collected Papers of Gerhard Gentzen (Verzamelde werken van Gerhard Gentzen). North-Holland 1969

• (en) Gerhard Gentzen op MacTutor